Roberto Vidal Bolaño.
Páginas: 5 (1237 palabras)
Publicado: 11 de junio de 2013
ROBERTO VIDAL BOLAÑO. VIDA E OBRA
Vida
Naceu o 31 de xullo de 1950 en Santiago de Compostela, na bisbarra de Vista Alegre, barrio obreiro onde pasaría a súa infancia. Estes primeiros anos de vida caracterizaríanse por unha intoducción temprana no mundo do traballo cando só tiña 12 anos, que compatibilizou cos seus estudos. O seu precoz inicio no trabballo e o ambiente no que estaba influirianen(a súa pirmeira peza O Xogadeiro(1965) realizaría para uns actos do sindicato) A súa vida laboral foi moi ate 1971, ano no que viaxa a Ceuta para cumprir o servicio militar, que remataría en 1973. Durante todo este tempo, Bolaño formase cultural e artisticamente no seu tempo de lecer.
Os seus primeriros esforzos centraronse no mundo do cinema. Por esta razón, sacaría os estudos debacherelato para poder entrar na Escola Oficial de Cine de Madrid, proxecto que truncaríase ao pechar esta. Isto provocaría que a sua formacion fora autodidactica, a traves do visionado de numerosas peliculas e na participacion en cineclubes coma o da Asociación Fotografica Compostelana. Máis este soño de traballar no mundio do cinema nunca se vería cumprido na súa totalidade, achancando a falta dunhaindustria audiovisual propia e normailizada.
En 1971, entra en contacto co Equipo Lupa, formado só un ano antes por Eluloxio R Ruibla e Félix Casado. Con eles, Bolaño achegase ao mundo do teatro popular e adquirira un maior coñecemento coas tecnicas narrativas. Con esta experiencia, que apenas durou tres anos, coñecería a dramaturgos da talla de Bertolt Brcht, ao que admiraba e quen inspirou asú Opera do patacon(1994).
Crea con Xaquín García Marcos o grupo de teatro Antroido e dirixe en 1975 o espectáculo Amor e crimes de Xan o Panteira, de Eduardo Blanco-Amor. Este sera un dos numeros exemplos no que adaptou obras de anteriores autores ao teatro.
En 1976, casa coa actriz Laura Ponte, Roberto Vidal Bolaño vive unha fase dunha intensa actividade teatral e creativa. Son osprimeiros anos dun teatro galego que toma conciencia de si, nos que Vidal Bolaño é figura dinamizadora e protagonista. Pero entre o ano en que se crea o grupo Antroido e o da creación do Centro Dramático Galego (1984).
O mesmo ano da creación do Centro Dramático Galego. Tras om prometedor inicio dnha estreita colaboración coa estra da obra Agasallo de sombras acabou por ser o principio dun períodoen que o dramaturgo sufriu certo distanciamento do ámbito teatral e participou máis continuadamente nalgunhas actividades da industria audiovisual.
Roberto Vidal Bolaño foi consecuentemente belixerante na defensa non só do teatro nacional senón do propio centro dramático, e iso custoulle verse apartado da posibilidade de seguir colaborando coa institución durante unha boa temporada. seu Capricedes Dieux, un monólogo estreado en 1985, escrito e interpretado por el, é unha visión profundamente crítica do teatro galego e dos seus personaxes.
Con Esta experiencia a súa participación en proxectos audiovisuais vai tomando máis corpo. E será no sector audiovisual no que encontre, ata o ano 1991, en que obtén o Premio Álvaro Cunqueiro con Saxo Tenor.
No ano 1985, nace a Televisión deGalicia, e con ela empeza a andar o xermolo das primeiras industrias audiovisuais. Entre elas, a da dobraxe de películas ao galego. Roberto Vidal Bolaño participa como actor, director de sala e director artístico da produtora CTV-Galaxia neses primeiros pasos que a nova actividade artística empeza a dar en Galicia. O cine galego plenamente normalizado tería moito avanzado se a industria da dobraxese asentaba e se a relación entre as producións dobradas e o gran núcleo de espectadores era frutífera. A ese importante labor se consagrou tamén, durante un período importante da súa vida, Roberto Vidal Bolaño.
Aparte da súa labor na dobraxe escribe contra 1987 a película Novo de Parmuíde, baseada en relatos de Álvaro Cunqueiro.Como actor contribue en outros poxectos coma noutros proxectos,...
Vida
Naceu o 31 de xullo de 1950 en Santiago de Compostela, na bisbarra de Vista Alegre, barrio obreiro onde pasaría a súa infancia. Estes primeiros anos de vida caracterizaríanse por unha intoducción temprana no mundo do traballo cando só tiña 12 anos, que compatibilizou cos seus estudos. O seu precoz inicio no trabballo e o ambiente no que estaba influirianen(a súa pirmeira peza O Xogadeiro(1965) realizaría para uns actos do sindicato) A súa vida laboral foi moi ate 1971, ano no que viaxa a Ceuta para cumprir o servicio militar, que remataría en 1973. Durante todo este tempo, Bolaño formase cultural e artisticamente no seu tempo de lecer.
Os seus primeriros esforzos centraronse no mundo do cinema. Por esta razón, sacaría os estudos debacherelato para poder entrar na Escola Oficial de Cine de Madrid, proxecto que truncaríase ao pechar esta. Isto provocaría que a sua formacion fora autodidactica, a traves do visionado de numerosas peliculas e na participacion en cineclubes coma o da Asociación Fotografica Compostelana. Máis este soño de traballar no mundio do cinema nunca se vería cumprido na súa totalidade, achancando a falta dunhaindustria audiovisual propia e normailizada.
En 1971, entra en contacto co Equipo Lupa, formado só un ano antes por Eluloxio R Ruibla e Félix Casado. Con eles, Bolaño achegase ao mundo do teatro popular e adquirira un maior coñecemento coas tecnicas narrativas. Con esta experiencia, que apenas durou tres anos, coñecería a dramaturgos da talla de Bertolt Brcht, ao que admiraba e quen inspirou asú Opera do patacon(1994).
Crea con Xaquín García Marcos o grupo de teatro Antroido e dirixe en 1975 o espectáculo Amor e crimes de Xan o Panteira, de Eduardo Blanco-Amor. Este sera un dos numeros exemplos no que adaptou obras de anteriores autores ao teatro.
En 1976, casa coa actriz Laura Ponte, Roberto Vidal Bolaño vive unha fase dunha intensa actividade teatral e creativa. Son osprimeiros anos dun teatro galego que toma conciencia de si, nos que Vidal Bolaño é figura dinamizadora e protagonista. Pero entre o ano en que se crea o grupo Antroido e o da creación do Centro Dramático Galego (1984).
O mesmo ano da creación do Centro Dramático Galego. Tras om prometedor inicio dnha estreita colaboración coa estra da obra Agasallo de sombras acabou por ser o principio dun períodoen que o dramaturgo sufriu certo distanciamento do ámbito teatral e participou máis continuadamente nalgunhas actividades da industria audiovisual.
Roberto Vidal Bolaño foi consecuentemente belixerante na defensa non só do teatro nacional senón do propio centro dramático, e iso custoulle verse apartado da posibilidade de seguir colaborando coa institución durante unha boa temporada. seu Capricedes Dieux, un monólogo estreado en 1985, escrito e interpretado por el, é unha visión profundamente crítica do teatro galego e dos seus personaxes.
Con Esta experiencia a súa participación en proxectos audiovisuais vai tomando máis corpo. E será no sector audiovisual no que encontre, ata o ano 1991, en que obtén o Premio Álvaro Cunqueiro con Saxo Tenor.
No ano 1985, nace a Televisión deGalicia, e con ela empeza a andar o xermolo das primeiras industrias audiovisuais. Entre elas, a da dobraxe de películas ao galego. Roberto Vidal Bolaño participa como actor, director de sala e director artístico da produtora CTV-Galaxia neses primeiros pasos que a nova actividade artística empeza a dar en Galicia. O cine galego plenamente normalizado tería moito avanzado se a industria da dobraxese asentaba e se a relación entre as producións dobradas e o gran núcleo de espectadores era frutífera. A ese importante labor se consagrou tamén, durante un período importante da súa vida, Roberto Vidal Bolaño.
Aparte da súa labor na dobraxe escribe contra 1987 a película Novo de Parmuíde, baseada en relatos de Álvaro Cunqueiro.Como actor contribue en outros poxectos coma noutros proxectos,...
Leer documento completo
Regístrate para leer el documento completo.