Ronald Inglehart

Ronald Inglehart (1934)
Politólogo e profesor na universidade de Michigan. É o director da Enquisa Mundial de Valores, polo que moitos dos seus estudios deveñen desta.
As súas obras representativas son:
-A revolución silenciosa: na que empza a falar do cambio interxeracional das sociedades industriais.
- O cambio cultural nas sociedades avanzadas: recolle numerosos datos de enquisas e falada relación do desenvolvemento económico, demográfico…
- Modernización e Postmodernización: segue falando do cambio cultural e político e de se hai patróns que os preveñan.
-Modernización, cambio cultural e democracia: xunto con Welzel, sostén que na etapa de modernización da sociedade existen dous momentos:
1. Caracterizado pola existencia de valores racional-seculares. Pásase dunhasociedade rural a
unha industrial.
2. Caracterizado por un cambio de valores de autoexpresión, pasando por unha economía de servizos, explicado polo crecemento económico.

Ata os anos 70, a explicación do comportamento político estaba explicada pola teoría da elección racional: forma de modelar o comportamento político e económico, forma de ver o mundo que entende que o individuo tende a maximizaros beneficios reducindo os custos das súas decisións. Desemboca en decir que o individuo chega a ser egoísta na toma das súas decisións.
Inglehart e Almond e Verba, poñen en entredito a maneira de explicar este comportamento. Non dudaban da relación entre política e economía, mais indicaban que se debían ter en conta as condicións culturais.
Inglehart parte desa idea. Cre que as diferenzassociais veñen determinadas por un síndrome de actitudes cultural-políticos e que son estables mais non inmutables; ademáis, estas teñen consecuencias para a política opsto que provocan diferenzas na mesma. Os cambios culturais que observa, di que son perdurables pero que poden chegar a cambiar nun momento dado.

Intentou ver se as súas teorías estaban sustentadas polo método empírico, así queestudou a cultura política en 22 estados a través de enquisas. En base ás evidencias observadas, puido comprender que a cultura política é unha compoñente esencial do pensamento racional. Para Inglehart a cultura política mostrase como unha variable fundamental das relación a longo prazo entre a política e a economía. As relación entre economía e política están mediatizadas por orientacións subxetivasencontradas nas sociedades. Indica tamén que a evidencia empírica ( estudos ) lle parece mostrar que o desenvolvemento económico é fundamental para o desenvolvemento das democracias en masa, mais que isto non implica dita democracia a súa vez.
Cos seus estudos e máis os de Almond e Verba, púdose concluir que a cultura política existe nas sociedades como un conxunto de variables autónomas emesurables, é decir, non solo son teorías senón que están contrastadas con datos.
A partir disto, define a cultura política como un sistema de actitudes, valores e coñecementos ampliamente compartidos no seno dunha sociedade de xeración en xeración. A cultura política apréndese e varía dunha sociedade a outra. Ademáis, identifica que hai unha serie de valores no individuo que se aprenden na súasocialización temperá pero que son resistentes ao cambio, posto que para modificalos habería que cambiar elementos que están na organización cognitiva do individuo. Estos aspectos centrados na cultura política que son máis difíciles de cambiar, di Inglehart que é máis probable que sexan cambiados por un cambio interxeracional da población e non co intento de cambio dun adulto.
Entendeu que ateoría da cultura política presentada por A. e V. era unha alternativa a teoría da elección racional.

A partir de aquí, establece 3 factores que se dan no desenvolvemento histórico para conseguir unha democracia estable:
1. Surximento dunha burguesía comercial-industrial con poder político
2. Desenvolvemento de condicións previas que faciliten a participación dos individuos na política....