ROSAL A DE CASTRO

ROSALÍA DE CASTRO

Rosalía de Castro, nada en Santiago de Compostela o 24 de febreiro de 1837. Foi criada na aldea de Ortoño e Padrón, onde aprende galego e se familiarizou coa vida rural.Trasladouse a Compostela para estudar música, arte e literatura. Participou nas actividades de cultura local desenvolvidas polo Liceo de la Juventud,onde coincidiu con Eduardo Pondal, Eduardo Eguirre e PAzNovoa.
En 1858 casou con Manuel Murguía, importante intelectual investigador e xornalista galego. Ese e seus fillos tuveron unha vida moi intenerante.
Finalmente volve a Galicia, onde pasa os seusderradeiros anos en Padrón.
Morreu en 1885 e os seus restos foros trasladados ao Panteón de Galegos Ilustres, na Igrexia de Santo Domingos de Bonaval, en Santiago de Compostela.

Coa publicación deCantares Gallegos, de Rosalía de Castro o 17 de maio de 1863, comeza o que se lle chamou rexurdimento pleno da nosa literatura. Rosalía convertese nun referente fundamental para a literatura galega de todosos tempos.
A súa produción literaria é unha das mais coñezidas fora e dentro do país, unha das mais traducidas, estudada pola crítica galega e extranxeira que inspirou a moitos autores e músicos.Todo isto produciuse tras a súa morte, nun progresivo proceso da figura. Cando vivía foi moitas veces marxinada,e mesmo menosprezada.
A súa obra reivindica con forza e cultura a lingua galega medianteunha visión realista que denuncia as inxustas que padecía o pobo e moi especialmente, a muller galega. Con Rosalía abrese un abano de temas que nunca o trataran as mulleres. Escribiu numerosas obras,tanto en castelán como en galego.

CANTARES GALLEGOS
Este libro nace na necesidade de responder as ofensas contra Galicia e a súa xente. Constitúe unha defensa de ser galego e dos seus sinais deidentidade que se contrapón coa imaxe de que nos tiñan os de fóra e, como consecuencia, a pouca estima dos galegos.
Cantares Gallegos componse de 36 poemas que contan cunha estructura perfectamente...