Sindrome Down

3. HEZKUNTZA PREMIAK ETA ESKUHARTZEAK

Garun guztiak guztiz garatu gabe daude jaiotzeko unean, nahiz era neurona-kopurua behin betikoa izan. Zenbait arborizario eta kontaktu sinaptiko falta diraeta horiek gertatzeko ingurunearen estimulazioa behar da. Ikuspegi horretatik beharrezkoa da lehenbailehen eskuhartzea, eta eskuhartze horren bidez inguruarekiko lotura galtzeko eta beren baitan ixtekojoera saihestea. Beharrezkoa da haurra ahalik eta ondoen garatzeko lehenengo urteetan neuronen plastizitateari ahalik eta etekinik handiena ateratzea. Hori dela eta, ikusmenaren estimuluak egingodizkiogu entzumenarenak okerrago atzematen baditu eta ikaskuntzarekiko jarrera ona izateko beharrezko laguntza eskaini behar zaie. Horrela izaten duten apatia eta gehiegizko lasaitasuna gainditu ahalizango dute eta gehiago erreakzionatuko eta elkarreragingo dute. Bestalde, pertsona helduak gogoan izan behar du, seme-albarekiko edo helduarekiko igurikapen positiboei eusteko, hasiera geldoa izaten delaeta ez dagoela akzio handirik eta aldi batzuetan gainera aurrerapenak nabarmenak dira eta beste batzuetan ere geldialdi edo atzerakada izan daitekeela. Nolanahi ere, horrek ez du esan nahi gehiagogaratu ezingo duenik ikasteko gaitasuna gelditzen ez denez, hori definitzea ezinezkoa baita. Garapenerako laguntza – jarrera batek:
● ● ●

bitartekoak eta potentzialtasunak azpimarratu behar ditu etaez mugapenak. ez du gehiego babestu behar eta ez du izan behar haur izaten jarraitzeko joera. ez du pertsona ordeztu behar besteen ordez aukeratuz eta antolatuz. “Akatsak egiten” uzteak ikaskuntzalaguntzen du pertsona bere osotasunean hartu behar du eta ez du defizitarekin bakarrik identifikatu behar eskuhartzea indartuko duten denbora eta erritmoa errespetatu behar ditu eta ez du aurreratubehar bere ulermen-gaitasunaren mailan mundua ulergarri izan dadin saiatu behar du eta ez du aurrez suposatu behar ezin dutela ulertu. Sarbiderako estrategiak bilatu behar ditu.

● ●

●

●...