traballo galego
Francisco Fernández Rei (2003): “Dialectoloxía”, Gran Enciclopedia Galega, tomo
13, 243-50
Cuestionario
1. ¿Cales son as isoglosas fonéticas que o autor propón comoseparadoras dos
falares galegos e os asturleoneses occidentais? ¿E cales as que propón como
separadoras dos falares galegos e os portugueses do norte?
As formas sen diptongo "terra" e "horta" e o plural"pantalois" permiten unha delimitación
aproximada do galego oriental en relación co asturleonés occidental, que presenta as formas
diptongadas "piedra" e "huerta" e plural "pantalones". Por outraparte, a ausencia de vogais nasais e
de sibilantes sonoras en galego e a súa presenza en portugués fai posible establece-la fronteira
lingüística con este idioma.
No que respecta ao trazos fonéticosreparamos en:
- gheada: é un fenómeno de variación na norma do galego inexistente no portugués. Por exemplo
(ghorda, ghalo...). A mediados do século XX a gheada era propia do galego occidental deGalicia,
sendo insólita na parte oriental.
- seseo: é a realización característica da maior parte das comarcas seseantes: (Fisterrá, Xallas...). O
seseo explosivo prenuclear: (sinco...) é común dooccidente da Coruña e das zonas costeiras de
Pontevedra, mentres que, o seseo implosivo caracteriza as falas das dúas provincias.
- os grupos -ULT-, -UCT-, -OCT-, -ORI-, -ORI- latinos
2. Segundo oautor, ¿cales son as variedades sociais do galego actual? ¿Con que
criterios as caracteriza?
Existen tres variedades sociais principalmente, aínda que non é nada doado delimitalas: a enxebre, a
apresaou neogalega e a estándar.
- Galego enxebre: é a continuación da lingua galega histórica, falado pola poboación rural aínda
que tamén polas clases baixas das vilas grandes. Na fonética afástase docastelán pola presenza de
sete vogais tónicas e pola existencia de subsistemas consonánticos con gheada e seseo. Ademais,
conserva gran riqueza léxica, fraseoloxía non interferida polo castelán....
Regístrate para leer el documento completo.