Vocabulario Arte

Ábsida:espazo semicircular,poligonal ou rectangular que remata a cabeceira dalgunhas igrexas e na que se sitúa o altar,orientada cara o leste.

Altorrelevo:escultura que sobresae do fondo máis da metade do seu vulto.

Aparello almofadado:muro de cantería no que os perpiaños presentan as xunturas biseladas así a súa parte frontal resulta en relevo.

Aparello de cachotería:muro contruído conmateriais non uniformes,de tosca labra,e aparellado de forma irregular.

Aparello de perpiaños:muro realizado con pedras cortadas a escuadra,de sección rectangular e paralelepipedos,ben traballados e de xuntas finas.

Arco apuntado:constituído por dous segmentos de circunferencia, forma un ángulo na clave.

Arco de perpiaño:o que divide a nave en tramos.

Arco de medio punto:de curvaturasemicircular.

Arco formeiro:paralelamente ó eixo lonxitudinal da nave e que a separa da outra nave.

Arco peraltado:de medio punto con prolongación rectilínea no seu arranque.

Arco rebaixado:de curvatura inferior á media circunferencia.

Arcobotante:arco exterior rampante que descarga sobre o muro ou sobre un contraforte exterior,os empuxes laterais das bóvedas.

Arquivolta: cada unha das roscas oumolduras dispostas de xeito concéntrico en torno a un arco. Porta abucinada.Románica e gótica.

Baixorrelevo:escultura que sobresae do fondo menos da metade do seu vulto.

Baldaquino: estrutura apoiada en catro piares ou columnas que se sitúa sobre o altar ou unha tumba.

Baptisterio:edificio,xeralmente de planta central,destinado ó bautismo.

Base:parte inferior da columna sobre a que repousa o fuste.Bóveda de aresta:cuberta que se forma ó cruzarse dúas bóvedas de canón.

Bóveda de canón:cuberta semicilíndrica orixinada polo desprazamento dun arco de medio punto sobre o espazo.

Bóveda de cruz:cuberta formada polo cruce de nervios estruturais.

Cadro de historia: xénero pictórico, representa escenas históricas, literarias,bíblicas ou lendarias,de crácter conmemorativo.

Cadro de xénero:xénero pictórico que representa escenas e temas tomados da vida de acotío.

Canón:norma que regula as relacións de proporcións ideais entre as partes dun edificio ou entre os membros do corpo humano a fin de establecer un modelo de máxima beleza e harmonía.Orixe grega.

Capitel composto:de creación romana pola fusión de elementos xónicos e corintios,mesturando follas de acanto e volutas.

Capitelcorintio:follas de acanto dispostas en dúas ou máis filas,as inferiores moi curvadas cara á fora e as superiores enroscadas(caulículos).

Capitel dórico:constituído por equino,moldura circular e convexa,e ábaco,moldura a modo de taboiña.

Capitel xónico:formado por volutas ás que se superpón un ábaco.

Ciborio:construción elevada sobre o cruceiro dunha igrexa,en forma de torre de plata cadrada ouoctogonal.

Claroscuro:técnica pictórica que se serve dun forte contraste de luces e sombras, zonas iluminadas e escuras,para acentuear os volumes e resaltar a profundidade.

Clave dun arco:a doela central que pecha o arco.

Columna salomónica:soporte arquitectónico de base circular e fuste helicoidal.

Contraforte:peza arquitectónica que serve para reforzar o muro e contrarrestar os empuxes dasbóvedas.

Contraposto:técnica que consiste na oposición tensión-relaxación mostrada nos brazos e pernas,favorece a sensación de movemento e rompe a lei de frontalidade.

Cor complementaria:cada unha das cores secundarias contrasta plasticamente coa primaria que non entra na súa composición, son as cores opostas no circulo cromático.

Cor plana:as que se aplican por igual sen graduación tonal ninefectos de claroscuro.

Cor primaria:non resultan de ningunha mestura e son amarelo,vermella e azul.

Cor secundaria:obtidas pola mestura de dúas cores primarias e son alaranxado,violeta e verde.

Cornixa:parte que sobresae no alto do entaboamento despois do friso.

Cúpula: cuberta semiesférica xerada pola rotación dun arco que cobre un espazo de planta circular,poligonal ou cadrada.

Curva...