Wychowanie Personalistyczne

Model wychowania personalistycznego

Nurt personalistyczny to próba przeciwstawienia się ideologii totalitaryzmu, gdzie człowiek był jednostką pozbawioną samodzielnego myślenia, poddawanąwciąż indoktrynacji oraz całkowicie zniewoloną przez narzucony system polityczny. Główną koncepcją personalizmu jest człowiek jako istota istniejąca samodzielnie, nie poddająca się naciskom innych bytów,posiadająca własne wartości i charakteryzująca się równością wobec innych osób. To także podkreślenie pełnej autonomii osobowościowej. Współczesne systemy wychowawcze, które stoją w opozycji dowychowania w ustroju totalitarnym, borykają się z problemami dotyczącymi zarówno ideału nowego człowieka oraz określenia jego osoby, jak również moralności i ogólnie pojętej ludzkości.
Ideologiawychowania w personalizmie kładzie szczególny nacisk na wychowanie chrześcijańskie, a jej idee opierają się na czterech podstawach. Pierwszą z nich jest ukształtowanie doskonałego chrześcijanina, którybędzie naśladował w swych działaniach Chrystusa. Do osiągnięcia takiego celu potrzebne jest skierowanie wszelkich oddziaływań wychowawczych ku Chrystusowi (chrystocentryzm). Kolejną podstawą jestczynienie dobra, co z kolei wynika z nauki Chrystusa. Należy również zauważyć, iż działanie człowieka jest dobrowolne i cechuje się świadomym myśleniem. Trzecia idea opiera się na wzajemnych stosunkachmiędzyludzkich, a mianowicie postrzeganiu drugiego człowieka jako osoby równej, rozumnej i posiadającej swoją godność. Jest to odniesienie do każdej sfery życia człowieka począwszy od zapewnienia mupodstawowych środków do życia, a kończąc na zaspokajaniu potrzeb duchowych. Ostatni koncept dotyczy miłości chrześcijańskiej, a więc wszelkiej pomocy bliźnieniu w imię wyższych wartości. Inaczej rzeczujmując – włączenie Kościoła w kwestię wsparcia, ratunku i ochrony tych najbardziej potrzebujących.[1] Zatem wszystko co związane z Chrystusem i religią chrześcijańską ma swoje zastosowanie w modelu...