Zoriontasuna

Zoriontasunaren gainean, definizio ez psikologiko bat bilatuz gero, honelako zerbait aurkituko genukeen :“Estado de grata satisfacción espiritual y física” (Real Academia Española). Hala ere, nireiritziz, ez dut uzte, definizio horrekin ez dela nahikoa, zoriontasuna, pertsona bakoitzean desberdina baita.
Nire uztez, zoriontsu izatea, nire buruarekin ados egotea, nire inguruan daudenpertsonekin ongi egotea, eta jadanik dudanarekin konformatzeri deritzo. Horregatik, uzte dut, zoriontasuna lortzea, oso zaila dela, beti baitaude, hainbat arazo kezkatuta mantentzen gaituenak, hainbat ametsegi bihurtu nahi ditugunak, eta gure buruari jarritako hainbat helmuga, non horietako bat lortzean, beste bi jartzen ditugunak. Beharbada, pertsona ezkorra izango nahiz, baina ez dut uzte inorzoriontasun iraunkorra lortzeko gai denik,zorion izan gaitezke, ekintza bat egindakoan, denbora zehatz batean, baina, egoera hori igaro ahala, bizitzako arazoak, eta desioak, berriz agertuko dira, horregatik,nik, pertsonalki, ez dut inoiz esaten, zorion nagoela, pozik baino, zorion izango nahiz, nire buruarekin eta inguruko gizakiekin ongi aurkitzen naizenean, arazoak, ardurara, eta inolako desiorik ezditudanean. Egunen batean, zoriontasuna lortzea espero dut, baina lehen erran bezala, lortzen badut ere, denbora une txiki baterako izango da, ezin baita zorion noiz izango naizen aurreikusi.Zoriontasuna, dosi txikietan eta minutu batzuetan agertzen den zerbait da.
Zoriontasuna, sortzen duten faktoreak, argi daudela uzte dut, bizitzeko behar ditugun faktoreak alde batera utzita (Elikatu, loegin…) ala ere, nire iritziz, garrantzitsuenak honako hauek dira beste batzuen artean: adiskidetasuna, familia, osasuna, eta maitasuna, bigarren mailakoak ere badaude eta ez dira, lehen mailakoak bainoinportantzia gutxiagokoak.
Bukatzeko, ez-jakinduriari buruz hitz egitea gustatuko litzaidake, hau da, nire uztez, jakinduriaren bitartez ohartzen gara, hainbat arazo egon daitezkeela gure inguruan...