A Coita De Amor

- A coita de amor, o sufrimento do poeta. Hai catro graos no estado amoroso do trobador: “fenhedor” (suspirante), “precador” (suplicante), “entendedor”(correspondido de palabra) e “drutz” (amantecorrespondido); pero o máis habitual é que non sexa correspondido. A súa mágoa pode derivar até na loucura(”ensandecer”) ou na morte e a dama mantén unha actitude de desdén, non se apiada nin se conmovedo infeliz amador. Só hai unha cantiga, da autoría de AirasNunes, que se expresa en termos de felicidade (“joi” ou goce do amor)

Ora non moiro, nen vivo, nen sei como me vai, nen ren de mí, senón atanto que hei no meu coraçón coita d'amor qual vos ora direi:tan grand'é que me faz perder o sén,e mia senhor sol non sab'ende ren. Bonifaci CalvoQue muito m'eu pago deste verão por estes ramos e porestas flores, e polas aves que cantan d'amorespor que ando i led'e sen cuidado e assí faz tod'homen namorado:sempr'i anda led'e mui loução.Cand'eu passo per algũas ribeiras,so bõas arvores, per bõosprados,se cantan i passaros namora dos logu'eu con amores i vou cantando e log'alí d'amores vou trovando e faço cantares en mil maneiras.Hei eu gran viço e grand'alegría,quando mi as aves cantan noestío. Airas Nunes

CLASIFICACIÓN: atendendo á presenza ou ausencia de refrán.
- Cantigas de mestría: de influencia culta provenzal, con máis artificios e máis metros. Soen ter 3 ou 4 estrofas de 6ou 7 versos cada unha.- Cantigas de refrán: influenciadas pola lírica tradicional, están máis próximas ás cantigas de amigo.

RECURSOS FORMAIS:
 
A cantiga de amor é máis complexa cá de amigo
.-Dobres: repetición dunha mesma palabra na mesma posición nun verso.- Mordobres: repítese o lexema.- Atafiindas: unión entre estrofas, unha continua na seguinte.- Fiindas: conxunto dun ou máis versosque nas cantigas de refrán están situados ao final da cantiga, xusto logo do refrán, e que actúan a modo dunha conclusión.
 A Rima
: esquema (ABBA, ABAB), pode ser:- segundo o acento: macho...