A CRISE DA RESTAURACI N

A CRISE DA RESTAURACIÓN
Tras a crise de Cuba e o fraccionamento dos partidos dinásticos inténtase levar a cabo unha serie de reformas que rematan en fracaso. Iníciase deste xeito a Crise do Sistemada Restauración.
Os partidos dinásticos perden os seus grandes líderes: Cánovas e Sagasta. Os seus sucesores, Antonio Maura e Canalejas, non contarán co mesmo carisma e apoio, porén, os seus intentosde reformar o sistema fracasarán.
España vive un período de desenvolvemento económico ligado á Industrialización, o que provoca que o Movemento Obreiro se expanda cada vez máis e con el, aumenta aconflitividade social. Outro elemento que inflúe na crise do sistema foi o aumento das forzas da oposición: republicanos, socialistas, nacionalistas, anarquistas…
Por outra banda, o rei Alfonso XIIIintervén continuamente na vida política. A súa vinculación cos militares propicia a volta do exército á vida política. Estes feitos, unidos ás derrotas militares, á pervivencia do caciquismo e o fraudeelectoral, así como o aumento de atentados anarquistas contribúen ao deterioro do sistema.
Cabe sinalar tamén as sucesivas crises políticas e sociais que minaron a monarquía de Alfonso XIII efavoreceron o golpe de estado de Primo de Rivera.
A crise da Restauración e a consecuente caída do sistema prodúcese en dúas etapas fundamentais: O Reformismo frustrado (1902-1914) e a Restauración frustrada(1914-1923).
Iníciase a primeira etapa en 1902, coincidindo co inicio do reinado de Alfonso XIII. Esta monarquía preséntase como un elemento desestabilizador do sistema debido ao seu intervencionismoconstante na política cambiando os gobernos (“Crises orientais”). As bases da Restauración establecían que debería cambiarse de Goberno cando este sufrira unha crise ou desgaste, sen embargo, agoraas alternancias son froito da vontade do monarca. Por outro lado, a estreita relación da Coroa co exército facía que o rei sempre se puxese de parte dos militares.
Os partidos dinásticos tiñan un...