A Esmorga

Eduardo Blanco Amor nace en 1897 en Ourense e morre no ano 1979 en Vigo. E un poeta moi importante do s. XX que emigra en 1919 a Arxentina para pasar ali moitos anos da sua vida.
Na sua xuventuderelacionase con Vicente Risco o cal o leva cara as literaturas europeas.
En cato á sua poesia, publicou en cautelan e galego e na narrativa e mais tardio e publica tres libros, “A esmorga”(1959), “Osbiosbardos”(1962) e “Xente ao lonxe”(1972).
Tamen escribe teatro do que tamen foi director. Con este xenero pretendia popularizar a linguaxe e ten intencion didactica e ten tematica variada.

Aesmorga e a obra lirica mais popular de Blanco Amor e tivo que ser publicada en 1959 devido aa censura franquista. Nela son notorias as virtudes de Blanco Amor como escritor.


A ESMORGA

O autorrelata uns feito acurridos noutro tempo na sua cidade natal e que para a narración recolle papeis e testemuñas do caso.
Cibran un picapedreiro acusado dun delito, declara ante un xuiz contando ahistoria del e dos seus amugos o Bocas e o Milhomes (personaxes marxinais da siciedade).
Cibran atopa os seus amigos, xa citados, os cales o incitan a ir con eles de esmorga. Pasanse o dia enteiro nossuburbios da cidade de Auria bebendo e de festa. Ao sair dunha das tabernas, banse ao pazo dos Andrada porque din que ali vive unha muller moi fermosa que moi poucos viron. Vena aou lonxe dende un buracodo xardin e o Bocas queda prendado dela. Despois o Milhomes ten a idea de ir a un pazo no que trabilla un parente seu o cal os deixa quedar na bodega onde seguen revendo e ali por error prenden lumeao pazo e saen correndo cara a unha casa de alterne de onde son expulsados e onde unha muller lles di que o Bocas matou a un home a noite antrior nunca taberna. Saen de ali e vanse cara a outra casa dealterne onde os reciben pero logo votan.
Teñen pensado escapar de Auria en tren e mentres o Milhomes rouba duas botellas de augardente nunca churreria e para que nn os atopen escondense nunca...