A FORMACION DO NACIONALISMO GALEGO


A formación do nacionalismo galego contemporáneo 1963-1984
Manuel Anxo Fernandez Baz






A formación do nacionalismo galego contemporáneo (1963-1984) é un traballo realizado por Miguel Anxo Fernandez Baz que se inscribe dentro dunha tese de doutoramento sobre a evolución do BNG.
Estamos ante unhalectura estruturada en cinco epígrafes con varios apartados dentro dos mesmos. Isto permite realizar un esquema claro dos diferentes conceptos que se manexan no libro.
Pese a que estamos ante unha lectura de análise politolóxico , e por conseguinte con moitos termos deste campo, resulta doado comprender a explicación da evolución do nacionalismo galego que se fai nestas páxinas.
Xa na introduciónamósase unha reflexión interesante que, penso, tense que ter en conta ó longo da lectura. " As irmandades da fala supoñen un punto de non retorno na construción do movemento nacionalista galego".
Co fracaso electoral das primeiras eleccións autonómicas levadas a cabo na II República, xorde a necesidade de aglutinar nun novo partido a tódolos galeguistas. Nace así o Partido Galeguista. Froito dasdiscrepancias ideolóxicas no seo do PG prodúcese unha separación que culminará coa creación da Dereita Galeguista. É importante referirnos neste punto que as discrepancias ideolóxicas, e co paso do tempo tamén as organizativas, marcarán a traxectoria do nacionalismo galego na política.
Existen moitos anos de "silencio nacionalista" dende a disolución do PG e o nacemento dos primeiros partidosgaleguistas despois deste. Non será ata os anos sesenta cando se asista ao rexurdir do nacionalismo galego politicamente organizado cos partidos Unión do Povo Galego e o Partido Socialista Galego.
É obrigado destacar a profunda análise que o autor fai destes dous partidos. Aquí, farase unha aproximación as características máis salientables.
O PSG definíase a través de tres postulados: federalismo,socialismo e democracia. Así, este partido ven definido por ter un carácter fundamentalmente socialista. Tamén é destacable os vínculos que tiña cos partidos socialistas europeos. No cincuenta e nove Apoiou o Plan de Estabilización que supuña a progresiva introdución ó mercado capitalista. A finais dos sesenta acudimos a unha grave crise dentro do PSG que rematará con importantes dimisións e acreación da "Secretaría Colexiada" a cal a refundirá a ideoloxía e estratexia do partido. Así o Partido Socialista Galego pasaba a converterse nun partido marxista e nacionalista. A vida do partido estará marcada por diversas crises internas.
UPG estaba formado por algúns membros do PG e polo PCE. Esta relación co Partido Comunista Español non so se basea na tendencia marxista da UPG, se non taménporque representaba a oposición ó franquismo e o mesmo tempo posuía toda a capacidade de mobilización. Inda así, os nexos de unión eran febles e xurdiron discrepancias entre ambos. É importante destacar tamén o movemento estudantil, así como a violencia como peza clave na liberación de Galicia sometida ao imperio Español. A creación no ano setenta e cinco da Asamblea Nacional-Popular Galega(AN-PG) como unha organización política apartidaria será unha peza importante na creación do BNG.
Coa chegada da transición ábrese un novo espazo de actuación. Coexisten neste contexto unha postura continuista fronte a outra separatista. Está última foi levada a cabo en maior parte polas forzas nacionalistas periféricas. Destácase a creación do Consello de Forzas Políticas Galegas iniciadas porUPG e PSG onde se integraran novos partidos. Esta é a primeira experiencia do nacionalismo galego contemporáneo.
No ano setenta e sete concórrese as primeiras eleccións. UPG e AN-PG están aínda sen legalizar , por iso crean o Bloque Nacional-Popular Galego (BNPG). Reformúlase así a AN-PG como unha estrutura exclusivamente política. Nestas primeiras eleccións tanto PSG como BNPG obteñen...