A Transicion democratica
democrática
Características xerais
O Réxime sen lexitimidade pero con forza (exército, corpos
policiais…). Oposición con lexitimidade pero sen
capacidade de actuación
O Resultado:consenso. Acordos entre as forzas políticas e
reconciliación social
O “Esquecemento” do pasado: ausencia de revisión do
período ditatorial
O Reforma e non ruptura: desaparición gradual dasinstitucións franquistas sen trauma drástico
O Cambios lexitimados por participación popular: referendo
da Lei de reforma política, eleccións 1977 e Constitución
1978
O reinado de Xoán
Carlos
I
O Obxectivo doréxime:
garantir a súa
continuidade na figura de
Xoán Carlos de Borbón
O 22 de novembro de 1975:
proclamación do rei
O Moderación do discurso:
non evita que a oposición
democrática o vexa comocontinuador da obra de
Franco
O “Como rei de España, título que me confiren a
tradición histórica, as Leis Fundamentais do
Reino e o mandato lexítimo dos españois […]”
O “Unha figura excepcional entrana historia: o
nome de Francisco Franco será xa un fito do
acontecer español. Con respecto e gratitude
quero recordar a figura de quen durante tantos
anos asumiu a pesada responsabilidade de
conducira gobernación do Estado”
Xoán Carlos I,
discurso de proclamación, 22-11-1975
O Problema da lexitimidade
dinástica: dereitos da
Coroa seguían
correspondendo a Xoán
de Borbón. Non renuncia
a eles atamaio de 1977
O O rei mantén a Arias
Navarro como presidente
de goberno. Nomea a
Torcuato Fernández
Miranda presidente do
Consello do Reino e das
Cortes.
Diversidade de
proxectos
O Arias Navarro:liña continuísta. Defendía
permanencia do modelo franquista con
concesión dalgúns dereitos
O Manuel Fraga: reformista-continuísta.
Tímida reforma: elección por sufraxio do
Congreso
O Xosé María deAreilza, Adolfo Suárez:
reformista. Perseguían a transformación
do réxime nunha democracia
O Período convulso: sucesos de Motejurra
(morte política do carlismo)
O Auxe da conflitividade laboral....
Regístrate para leer el documento completo.