"O neno consta de cen" Poema de Loris Maraguzzi.

Interpretación do poema “O neno consta de cen”

Nunha primeira lectura deste poema le Loris Maraguzzi a miña primeira impresión foi
como se pola miña mente pasase o filme dunha película onde nunhafábrica se fixesen
pequenos robots . Os cales se lles da ordes as acatan e realizan…
Dende a miña interpretación do poema, L.Maraguzzi fálanos de limitacións, barreiras
persoais, e camiñosmarcados dende o comezo da nosa existencia.
Como todos sabemos os nenos son máquinas de imaxinación ilimitada, e moitas veces
escoitamos deles os mellores razoamentos e ideas, seguramente todos nos temosrido coas
ocorrencias que as veces estes teñen , e nos preguntamos ¿Como se lle ocorrería isto?. A súa a
fame voraz de aprender infinitamente cos seus ¿Por que pasa isto? ,¿Por que isto é así?.... Ealgo que nos seus comezos da fala e persistente… o bombardeo continuo por querer sabelo
todo, tocalo todo..velo todo..querer facelo todo. Pero somos nos os maiores os que pouco a
pouco mermamosesas ganas intensas. Creando uns clons nosos en versión mini.. coas
respostas : “iso non se toca”..”iso non se fai”..” as cousas son así, porque teñen que ser así”. A
lóxica desaparece a igual quecando intentan expandir a súa imaxinación sobre un papel con
pinturas.. e moitas veces intentamos que eses garabatos con identidade, pasen a ser debuxos
“ben feitos” . E penso de Pablo Picasso e dúasfrases deste:
-“En aprender a pintar como os pintores do renacemento tardei uns anos; en pintar como un
neno toda a vida”
-“Todos os nenos nacen artistas. O problema e seguir sendo artista o crecer”.Que tan certas son estas palabras. Unha vez adentrados nesta cuadriculada sociedade, onde o
sometemento e o pensamento xenérico se presupón que é o que “está ben”, as nosas
capacidades se limitanaí van as
nosas 99 linguaxes. E aí e onde está o
gran papel dende o meu punto de
vista das escolas Reggio-Emilia. E aí
onde se rescatan esas 99 linguaxes, e
aí onde Loris Magaluzzi crea un...