O universo

A ORIXE DO UNIVERSO
Edwin Hubble, un astrónomo americano, observou en 1929 que as galaxias están afastandose unhas das outras, e deduciu que o universo se atopa en expansión, e que nun principio, as galaxias estarían todas no mesmo lugar. A teoria máis aceptada sobre a orixe do universo, que explica esta observación, é a teoria do Big Bang.
Esta teoria comeza coa idea dun tempo cero, unmomento inicial, hai probablemente 13700 millons de anos, no que toda a materia e a enerxia do univeraso estaba concentrada nun punto con densidade case infinita. A materia fusionouse e creou unha inestabilidade que rematou nunha gran explosion, co que, de forma subita, o universo aumentou extraordinariamente o seu tamaño. Neste momento, non existía a materia como a coñecemos, só habia particulassubatomicas e radiacion, coñecida como radiacion primordial. A expansión continuou, e formaronse os primeiros atomos de helio e hidroxeno. Douscentos millons de anos mais tarde, formaronse as galaxias, con nebulosas e estrelas. Só tiñan helio e hidroxeno, pero nos nucleos das estrelas comezabanse a formar outros elementos mais pesados como o carbono. E coas condicions que desencadenaron as supernovas,formaronse outros elementos, como o calcio, o ferro, o osixeno, etc., que incluso compoñen o noso corpo.
Respecto ao futuro do universo, dependendo da densidade da materia que hai actualmente no universo, hai tres futuros posibles. Pode acabar pechandose, se a densidade é maior que a densidade crítica. A gravidades iria freando a expansion, e o proceso invertiriase ata colapsar, orixinando unnovo tempo cero. Pode ser un universo aberto, se a densidade é inferior á critica, e a sua expansion irase acelerando. E pode ser un universo aberto e plano, se a densidade é igual á critica, e a sua expansion seria constante.

ONDE ESTAMOS NO UNIVERSO?
Nun principio, criase que a Terra e todo o que a rodea fora creado para a especia humana; había unha perspectiva antropocentrica. Segundo isto,criase no sistema xeocentrico, no que a terra era o centro do universo e a lua e as estrelas xiraban arredor dela. Tamén se cria na existencia dunha esfera afastada, a boveda celeste, á que se atopaban fixas as estrelas, pois os antigos gregos observaran que as estrelas se moviantodas no mesmo sentido e mantendo as mesmas distancias.
Esta teoria explicaba a alternancia de dias e noites e osprincipais movementos das estrelas, pero con novos descubrimentos, observaronse feitos que a teoria xeocentrica non podia explicar. Copérnico defendeu enton que o centro do universo ocupabao o Sol, e q o que habia era un sistema heliocentrico.
Que a especie humana non fose a máis importante do universo foi algo dificil de aceptar. Pero houbo novos descubrimentos que demostraron que asi era.
Undeles foron as dimensions do universo, moito maiores que as previstas por Copernico, asi como o descubrimento de que o sol non é o centro de todo, só é unha estrela máis.
Outro descubrimento importante foi o do tempo profundo. Durante moito tempo criase que a Terra tiña 6000 anos e que se construira para o ser humano, pero logo descubriuse que o noso planeta tiña 4560 millons de anos, e que a granmaioria dese tempo, a especie humana non estivo na terra.
Tamén tivo moita importancia o descubrimento da evolucion bioloxica. Nun principio, considerabase que cada especie fora creada tal e como se coñecia, pero Darwin defendeu que as especies cambian ao longo do tempo, e que todas elas teñen unha orixe comun.

AS GALAXIAS
Na nosa galaxia, a Via Lactea, hai 100000 millons de estrelas, eno universo, hai cerca de 80000 millons de galaxias, agrupadas xeralmente en cumulos de galaxias. A Via Lactea esta no no cumulo de Virgo.
As galaxias poden ser espirais, elipticas ou irregulares. A nosa galaxia é unha espiral, cun bulbo central do que parten uns brazos que forman o disco galactico.
Os principais compoñentes das galaxias son as estrelas, as nebulosas e a materia oscura.
As...