Aire Negro

AIRE NEGRO

Víctor Moldes, o protagonista de esta novela narrada en primeira persoa, decidiu relatar uns sucesos que lle ocorreran tres anos atrás e que non foi quen de esquecer, polo que deixará de exercer a súa profesión.
O doutor Moldes comezou a traballar nun centro psiquiátrico chamado Clínica Beira Verde, situada no Baixo Miño. Alí o doutor Montenegro, a persoa que ocontratara, decidiu ofrecerlle o caso máis difícil de tratar do centro: o de Laura Novo, unha muller xoven, guapa e intelixente, de trinta e un anos, que leva tres meses no “corredor escuro” sen facer ningún progreso. Todas as horas do día as dedicaba a escribir o seu nome en folios e de cando en vez sufría crises nas que espresaba un gran desacougo e angustia.
O doutor Moldes recibiu o historialde Laura Novo e enterouse de que era licenciada en periodismo en Madrid e que un ano atrás volvera a Galicia sen explicación. Aquí en Galicia, un raio que caíra preto dela, causáralle un shock e a ingresaran nun hospital onde lle diagnosticaran anomalias psíquicas, e por iso acabara no centro psiquiátrico. Comezou entón o tratamenrto no que o doutor Moldes se sentaba á carón dela durante variashoras do día mentres ela escribía moitos folios só co seu nome.
Pouco a pouco, Laura foi collendo confianza e xa se sentaba preto del mentres él lle lía, primeiro contos e despois novelas, ata que conseguiu, sen parar de ler, levala ata o xardín das Buganvíleas onde día tras día Laura comezou a mellorar e falar, polo que a transladaron a un cuarto vixiado.
Tras un tempo de continuamellora, o doutor Moldes decidiu pedirlle a Laura que escribira todo o que lle acontecera ata chegar ao seu estado actual. Con moito desacougo, Laura comezou a contar o que sucedera para abandoar Madrid e vir para Galicia. A partir deste momento é Laura a que conta en primeira persoa a súa historia.
Laura decidiu marchar de Madrid tras unhas vacacións horribles na casa dos pais do seu noivo etras ser despedida do seu traballo. Despois de consultar en Internet sobre casas de turismo rural en Galicia, decidiuse pola Casa Grande de Lanzós en Vilalba, de Carlos Valcárcel, un antigo profesor do que ela se namorara de adolescente. Ao chegar á Casa, Carlos recibiuna moi ben e durante algún tempo ela sentiuse ben e emocionada. Carlos e Laura tiñan conversas e paseos larguísimos todos osdías, sós e tamén acompañados por outros hóspedes que visitaban a casa a miúdo. Na casa tamén vivían, xunto con Carlos, unha parella maior que o axudaba cos traballos domésticos. Moncho, o home, era o único que non trataba a Laura con amabilidade, senón que máis ben parecía terlle manía. Cando lle preguntou a Carlos o motivo desta atitude, él contoulle que era por unha lenda na que unha muller fermosade pelo vermello esperta á Gran Besta, que está nas profundidades dos Montes de San Simón, un lugar ao que eles foran de excursión.
Un día, Laura decidiu pasear con Dédalo, o can de Carlos, e visitar San Simón. Cando atoparon unha cova, decidiu entrar e Dédalo salvoulle a vida ao evitar que caíse nun pozo moi profundo. A partir dese día sentía que a seguían e a observaban cando estaba sóa.Empezou a ter medo, xa que Moncho non dubidaba de facer referencia continua á Gran Besta, incluso cando lle ensinaron unhas fotos onde aparecía unha sombra por detrás dela.
A partir dese momento, comezou a ter pesadelos horribles que empeoraron cando unha noite os ladridos e ouveos de Dédalo os espertaron, pois cando baixaron e sairon a comprobar o que sucedera, atoparon a Dédalo morto.Moncho votoulle a culpa a Laura. Máis adiante, nunhas vacacións, chegaron á Casa Grande familias habituais, e entre elas, unha formada polos pais e unha filla de 16 anos que enseguida conxeniou con Laura e decidiu tinguir o pelo de vermello coma ela. Esta rapaza un día saíu a pasear coa súa bicicleta pero non volveu á Casa, polo que os maiores saíron en busca dela e a atoparon mal ferida. É...