Aluminioa

--ALUMINIOA--
Lur osoan dagoen 3. materialik ugariena da, bakarrik silizio eta oxigeno gehiago dago aluminio baino.  Hans Christian Oersted kimikari aluminioa isolatu zuen lehenengo aldia 1825-eanizan zen. 1827 eta 1845 urteen bitartean kimikari alemaniarra Friedrich Wohler prozesua hobetu egin zuen, 1854-arte non Napoleon III.ren laguntzaz Henri Sainte-Claire Deville aluminio purua ekoiztealortu zuen.
Baina material hau hain berezia da bere aplikazioengatik. Fisikoki oso material arina da, gainera eroale elektriko eta termiko nahiko ona da baita ere. Mekanikoki ikusita, materialxaflagarria eta biguna denez, industrian gauza askotarako erabili daiteke. Bere propietateak hobetzeko beste material batzuekin aleatzea da hoberena, era honetan fundizio gauzetarako eta soldadurakegiteko ere erabili daiteke. Kimikoki ikusita, aipagarria da nola bere azkenengo geruzan 3 elektroi dituenez, erraz erreakzionatzen duela aireko oxigenoarekin, metalezko kapa fin bat sortuz, zeinekkorrosibitatetik babesten duen.
Aluminioa gure eguneroko bizitzan erabiltzen da kasu askotarako, hala nola sukaldaritzan aluminiozko paperean, edarien latetan, zenbait ispilu edo mikroskopiotan edotetrabriketan. Gainera aerodinamikozko gai guztietan aluminioa erabiltzen den material da, oso arina delako. Arkitekturan ere erabilgarria da estruktura batzuk sortzeko, autoetan, etxeko zenbait gailuetan etasukaldeko tratuetan.
Berak bakarrik airearekin Al2O3 sortzen du, eta metalaren gainean xaflatxo mehe bat sortzen du, zeinek propietate antikorrosiboak eta antioxidazioak dituena. Horregatik sortuegin da prozesu bat, anodizatzea deitzen dena, eta aipatutako geruza berezi hau artifizialki egiten duena, prozesu elektrolito baten bitartez. Era honetan gainazaleko geruza bizkorrago oxidatzen da etageruza oso on bat sortzen da propietate bereziak dituena.
Beste prozesu mota bat dago, anodizazio gogorra deitzen dena erresistentzia handia ematen duena. Isolatzaile termiko bikaina lortzen da,...