cantiga de escarnio

A CANTIGA DE ESCARNIO E MALDICIR
Provén do sirventés. As nosas cantigas buscan facer rir, a nosa tradición literacia distingue as cantigas de escanio das de maldicir.
-As cantigas de escarnio sonunha sátira encuberta, nelas empréganse os dobres sentidos, os eufemismos, a ironía..
-As cantigas de maldicir son un ataque directo cunha linguaxe clara e sen ironía, as palabras no teñeninterpreacións ambiguas senón q o trobador chama as cousas polo seu nome.
As candigas satíricas tamén posúen un inestimable valor sociolóxico e histórico
O CONTIDO
O campos sémicos (recollen certos camposdas cantigas amorosas, ademais posue 4 campos sémicos exclusivos)
-A aldraxe q se articula en diferentes series léxicas: a fronta, a irrisión, o castigo…
-O alimento destínase a ridiculizar amiseria e a avaricia que presiden presiden a mesa dalgúns tipos sociais(ricomes, infanzóns…
-A polémica social implica todos os sectores e grupos sociais
-O obsceno definido polos órganos sexuais e asprácticas eróticas.
O clasificación
-Sátira política. Xorde dun suceso ou situación concreta: comportamento cobarde dalgún cabaleiro na guerra, disputas entre aspirantes a cargos…-Sátiramoral:reflexións morais sobre recriminacións polas antigas virtudes, polos abusos dos poderoros, polo aumento da corrupción…
-Sática social e persoal: O obxetixo desta é un determinado grupo; entónsimboliza nun individuo a todo un grupo: un infanzon refresenta a nobreza en declive, un frade,o colectivo eclesiástico…
-Sátira literaria: escanios dirixidos mutuamen-
te entre trovadores e xograres.
AFORMA
O Clasificación concorda ca cantiga de amor, poden ser de refrán ou de mestría, a as cobras unisoasntes…
O Recursos . Tamén comparte os recursos vistor nas anteriores cantigas(refrán,paralelismo, dobre, finda..) pero cuns esquemas menos ríxidos e con maior variedade, pero estas catigas posúen recuros propios q son o equíivoco e a ironía.
-O equívoco: utilización de pabras cun dobre...