Cuando Petan Na Porta Pola Noite
O Espello do Viaxeiro
Esta é a historia dun viaxeiro en una noite de tormenta, que regresaba á súa casa despois de
sete anos fora, e volvía porque os seus país habían morto e ía a encargarse da facenda.
Perdeuse e chegou á casa onde vivía un ferreiro. O recibiu moi ben, pero ao viaxeiro sorprendeulle o parecido que tiñan os dous, excepto que ao home faltáballe a pálpebra no ollo
esquerdo. Ofreceulle comida e viño, moito viño, tanto que emborracháronse ata pelexar,
entón o ferreiro queimoulle o ollo esquerdo e o viaxeiro cravoulle un coitelo, ou iso díxolle o
primeiro, porque ao día seguinte, o viaxeiro, encontrouse que tiña vendaxes na súa cabeza.
O ferreiro coidou de el ata recuperarse e non lle deixaba facer nada, levantar da cama, nin ver
a súa cara, e como non había espello utilizou o bocado de freo do cabalo, pensou que todo
fora feito adrede e cheo de ira planeou matalo, rompeulle a cabeza e enterrouno, pero non
podo fuxir, nese momento chegaron a muller e fillo do ferreiro, confundírono e tivo que vivir a
vida deste como castigo polo que fixo.
O Fornadas
Esta é a historia dun neno que lle pregunta ao seu pai pola historia de O Fornadas.
Trátase dunha vella que era moi mala persoa.
Tres homes, tres das súas vítimas, foron darlle un escarmento e fixérono pola noite. Déronlle
unha gran malleira, unha malleira de morte, pero antes de morrer, a vella díxolle a Teixo que
se ía a arrepentir.
Cando queimaban o seu corpo, esta sentouse e mirou a Teixo aos ollos, e mentres os tres
fuxían asustados, tamén vían como a vella levantaba a man para sinalalo.
Co paso dos días detivéronos e Teixo pasou dous anos no cárcere. Ao regresar ao pobo era
coñecido como "O Fornadas", por aquilo de non saber cocer.
A partir dese momento O Fornadas non puido vivir en paz, contou que a vella aparecíaselle sempre e comíalle as entrañas. Sufría tanto dor que quixo matarse, pero a vella non llo
permitía, tiña que morrer a mans doutra persoa.
Cando por fin morreu dun golpe na cabeza, o médico atopouse ao abrilo con que estaba
baleiro por dentro.
A Loba
O narrador escribe unha historia contaba polo seu pai, quen, nunha noite dunha gran nevada, camiño de Reborica, perdeuse, terminando nunha casa en Revoldás, onde lle deron acubillo e
recibírono moi ben.
Foi así como contáronlle a historia de Isaura, que comeza cun mozo chamado Silvestre, pouco
traballador, moi dado ás festas e as mulleres.
Silvestre coñece a Isaura, e a visita con frecuencia ata que un día descobre que está embarazada. Promételle matrimonio pero lévalla a A Coruña onde aborta.
Co paso do tempo Silvestre cásase con outra moza, pero o día da voda, Isaura achégaselle, dille
que lle debe un fillo, e, ao saír de aí, suicídase.
O seu corpo é enterrado e atopado por unha manda de lobos, e nese momento a zona é
azoutada polo constante ataque duns lobos moi feros e liderados por unha femia.
Silvestre intentou moitas veces darlles caza, e unha desas noites, a loba roubou o seu fillo, e
escondeuse con el nunha palleira, onde a acurralaron e sen saber a carga que levaba,
prendéronlle lume. Cando a Silvestre dinlle que a loba levaba o seu fillo, entra na palleira para
intentar salvalo, morrendo así el tamén.
O Cumpremortes
Este conto fálanos dun home que vivía en paz ata que un día calquera recibe unha carta que di
que ía morrer esa mesma data doutro ano por vir.
Pensou que era unha broma pero ao non atopar ao autor, se muda sen dicirlle a ninguén onde
está, pero aínda así seguiu recibindo as cartas, co que se convence de que é a mesma morte
quen llas manda.
Intentando fuxir dese destino decide irse á cidade, onde hai moita xente, durmir e comer, cada ...
Regístrate para leer el documento completo.