Resumen Vivir Y Convivir

RESUMO:

O texto de Jonan Fernández (Capítulo 7 do libro “Vivir y convivir”) trata da aprendizaxe da dignidade humana.

O autor divide o capítulo en diferentes partes a ter en conta.
A primeira é o significado da palabra dignidade. Para iso dá a definición que se atopa no diccionario e deispois compara os matices según a visión laica e a relixiosa. Todas elas coinciden en que a dignidadehumana non pode nin ser otorgada nin retirada, é un fundamento dos dereitos das persoas.

Aínda así, e hilando co segundo apartado, a dignidade non tería sentido nin dimensión real se non se vinculara ó concepto de respeto.
Como ben dicía, este segundo apartado trata da relación do respeto e a dignidade humana. Esta relación non está consensuada polo momento como un código normativo, pero falada “Regla de Ouro”, un criterio aceptado que nos permite demostrar se tratamos ó “outro” con respeto á dignidade humana (“tratar os outros como queres que elas ou eles che traten a ti.”).
A aprendizaxe desta significa pois, abrirse ó outro, ser capaz de ver nel unha parte de ti, e viceversa, decatándote de que sente, quere e disfruta (entre moitas outras cousas) coma ti. Pois ben, esa parte denós que compartimos é a dignidade humana.

Posteriormente, une esta aprendizaxe con outras tres.
A primeira é a limitación da condición humana. Todos compartimos unha mesma dignidade e polo tanto debemos ser conscientes da nosa limitación para podernos recoñecer no outro. Para isto fai falta ser moi humildes, é algo indispensable. O autor invítanos a buscar ó indixente que todos levamos dentro, ebuscalo na outra persoa, xa que todos mendigamos unhas necesidades básicas, como son a compañía, o amor, a seguridade... aínda que cada quen o demostra dun xeito diferente.
A segunda aprendizaxe di que somos capacidade creativa ilimitada. Somos quen de abrirnos a realidades que nos superan, recoñecelas e valoralas. Por iso somo dignos de respeto, e, pase o que pase ou faga o que faga calquerapersoa, a pesares dos seus erros é merecedora de respeto.
A aprendizaxe da escoita da conciencia é a terceira das aprendizaxes. Debemos facer unha escoita interior, chegando a conclusión de que o que é bo para nós debemos promulgalo, mentres que o que é malo para nós debemos evitalo para os demais.

O terceiro apartado fainos a pregunta de ¿que implica a aprendizaxe humana? A principal resposta érespetar ó outro.
Para comprender isto fala de seis pasos que debemos seguir.
Os tres primeiros proxéctanse cara dentro de nós, estes son: Non sentenciar ó outro (podemos xulgalos pero non definitivamente), buscar e querer atopar a dignidade humana no outro, e o último escoitar e pornos no seu lugar.
Os outros tres seguintes proxectanse cara fora, e son: estar predispostos a dialogar, saberperdoar e pedir perdón. Non ser pasivos cara as inxustizas do outro, e por último asumir algúns compromisos concretos (falamos de compromiso asociandoo ao concepto de gratitude). Este último paso pode axudarnos. Se, como especificaba antes, fundamentamolo compromiso na gratitude, o seu potencial para axudarnos é ilimitado.
Para que así sexa debemos interiorizalo compromiso como un criterio rectore non como unha xustificación para facer a nosa vida útil.
O autor remata este apartado acarando que todos éstes son simples actos voluntarios que nos axudan a vivir a nosa vida a fondo (aínda que poderíamos recurrir a outras opcions).
Para saber como vivir a fondo Jonan Fernández dedica un apartado, onde expón as suxerencias sobre como facelo.
A primeira é saber escoitar, sen xuzgar ninreplicar, facendo preguntas para saber por que actuan así ou cales son os seus problemas, sacando o mellor destas persoas, facendo unha recopilación de aspectos positivos.
A segunda é traballar a imaxe do semellante, tentando eliminar esa imaxe de enemigo, identificando o que nos une; que compartimos a mesma dignidade humana, para así saber que o máis importate é o valor das persoas, que nada se...