Vocabulario xeografía 2º Bacharelato e pregunta teórica sobre o urbanismo

VOCABULARIO
Área suburbana: Territorio próximo ás cidades que polas súas características constitúe unha zona de transición entre o núcleo urbano propiamente e o espazo rural adxacente. Historicamente aloxaba os sectores sociais máis empobrecidos.
Área metropolitana: Gran extensión urbana que rodea unha cidade importante e abarca administrativamente a varios municipios entre os que existenimportantes relacións económicas e sociais que fan necesaria a planificación conxunta e a coordinación de determinados servizos e obras. En España a súa creación comezou no primeiro terzo do século XX en Madrid, Barcelona e Bilbao. Actualmente en case todas as grandes cidades están constituídas áreas metropolitanas.
Plan Xeral de Ordenación Urbana (PXOU): É un instrumento de planeamento eordenación urbanística integral dun municipio. Proxecta o desenvolvemento urbano para un determinado número de anos: os usos do solo de cada zona, a clasificación do solo (urbano, urbanizable e non urbanizable), a edificabilidade ou densidade edificatoria, a rede viaria, os equipamentos e as medidas de protección ambiental. Trátase dun documento municipal que recolle a normativa urbanística española, aregulación en edificios e as futuras actuacións, entre outras.
Xentrificación: É un proceso de transformación urbana no que a poboación orixinal dun sector ou barrio deteriorado é progresivamente desprazada por outra dun maior nivel económico á vez que se renova ao adquirir valor. Este proceso comeza cando un grupo de persoas dun certo nivel económico descobren un barrio que, a pesar de estardegradado e descapitalizado, ofrece unha boa relación entre a calidade e o prezo e deciden instalarse nel.
Cualificación do solo: Subdivisión da clase de solo de que se trate en zonas diferenciables para asignarlles destinos e contidos específicos. É o establecemento dos usos e da edificabilidade do solo previamente clasificado (urbano, urbanizable, non urbanizable...) nun plan urbanísticos.
UnidadeVeciñal de Absorción (UVA): Trátase dunha solución argallada durante os anos 50 e 60 do século XIX cando o masivo éxodo rural en Barcelona e Madrid favoreceu a creación de barrios e poboados chabolistas de crecemento espontáneo por toda a área suburbana das cidades. Comezouse a aplicar por aquel entón un plan de Absorción do chabolismo horizontal e construíronse barrios de baixo custe conmateriais pobres edificios de moi baixa calidade e de carácter temporal. As Unidades Veciñais de Absorción creáronse para propoñer unha solución, pero na práctica transformou o chabolismo horizontarl nun chabolismo vertical de edificios con escasos servizos.

PREGUNTA TEÓRICA
1. Urbanismo e ordenación do territorio en España e Galicia
a. Axentes sociais
b. Planeamento urbanístico

O territorio éun espazo xeográfico adscrito a un ser, unha comunidade, un ente de calquera naturaleza (física ou material). Cando se atribúe a un grupo humano complexo (un pobo, unha nación, unha sociedade) convértese nun dos integrantes fundamentais do seu proxecto común: no soporte e recurso básico, ámbito de vida, paisaxe propio e invariable na memoria persoal e colectiva. En definitiva, no espazo xeográficono que se vive e que corresponde manexar e administrar para o ben dos individuos e do conxunto da comunidade.
Cando facemos referencia á creación dun espazo urbano temos que ter en conta os diferentes axentes sociais que interveñen nel:
Por un lado, hai que ter en conta os propietarios do solo, que intentan que o crecemento urbano se dirixa cara aos seus terreos para beneficiarse darevalorización que supón a conversión e cualificación do solo.
Por outro, os promotores e as inmobiliarias tratarán de crear solo urbano e de lograr a maior edificabilidade posible. Actúan como os grandes impulsores das transformacións e buscan crear novos valores de uso coa fin de conseguir valor de cambio para ese territorio.
Tamén interveñen os empresarios industriais, que aparecen como os...