Bachiller

Sección 2 O UNIVERSO, SISTEMA SOLAR E PLANETA TERRA

INTRODUCCIÓN: Utilización do modelo cosmolóxico para explicar a orixe do Universo, a formación da Terra e a súa dinámica. 1. UNIVERSO: 1.1 Modelos cosmolóxicos Modelo xeocéntrico (Aristóteles, Ptolomeo) Modelo heliocéntrico (Copérnico, Galileo) Modelo actual 1.2 A orixe do Universo: Teoría do Big-Bang. 1.3 Composición da materia do Universo.2. O SISTEMA SOLAR: 2.1 Orixe 2.2 Composición 2.3 O Sol 2.4 Planetas interiores e exteriores 3. TECNOLOXÍA ESPACIAL. 4. O PLANETA TERRA: 4.1 Orixe 4.2 Estructura xeoquímica e dinámica da Terra 4.3 Dinámica da Terra 4.4 Explicacións dalguhas catástrofes naturais: terremotos, tsúmanis erupcións volcánicas.

de1500102

1

de 17

Sección 2

1. UNIVERSO: 1.1 Modelos cosmolóxicos Modeloxeocéntrico (Aristóteles, Ptolomeo) Modelo heliocéntrico (Copérnico, Galileo) Modelo actual 1.2 A orixe do Universo: Teoría do Big-Bang. 1.3 Composición da materia do Universo. 1.1 Modelos cosmolóxicos. O concepto de Universo é o máis amplo que existe, existiu e existirá en calquer lugar e tempo, e canto máis coñecemos do mundo que nos rodea máis amplo é, a simple vista no ceo podemos distinguir moitosastros e agrupacións de astros, o Sol a Lúa e as estrelas son os máis coñecidos, pero hai moitos máis, a utilización de aparatos como os telescopios e outros equipos moi precisos permiten ampliar o número de obxectos observados, a súa variedade e coñecer a estructura do Universo. Os antigos exipcios xa coñecían as constelacións, todas estén representadas en moitas tumbas e templos, pensaban que ofirmamento era o corpo dunha diosa. As civilizacións do antigo México imaxinaban unha Terra plana e enrriba dela un ceo estructurado en pisos.

de1500102

2

de 17

Sección 2

Desde a antigüidade as distintas civilización interesaronse pola astronomía e sintironcuriosidade polos corpos celestes e polos movementos ligados a eles, o home tivo o longo da história distintas interpretaciónsque explicaban o que se podía observar na bóveda celeste, na nosa cultura tiveron especial importancia duas visións diferentes do cosmos: os modelos xeocéntricos e helicocéntricos. Modelo xeocéntrico: foi formulado por Aristóteles no século IV aC e estivo en vigor ata o século XVI, (2000 anos).

Coloca a Terra fixa no centro do Universo, o os astros, incluido o Sol, xirando arredor dela enesferas fixas. O modelo xeocéntrico máis coñecido foi proposto por Ptolomeo no século II aC, situaba a Terra no centro do Universo e o Sol a Lúa e os planetas coñecidos na época (Mercurio, Venus, Marte, Xúpiter e Saturno) xirando arredor dela cada un nunha esfera fixa. Era o máis lóxico a pensar para un observador que mira o ceo desde a Terra, cando alguén mira ao Sol desde a Terra ten a impresión deque é o Sol quen se move, o mesmo sucede si miramos as estrelas e constelacións durante a noite, salen polo este e poxénse polo oeste, a causa do movemento aparente do Sol e das estrelas durante a noite é a rotación terrestre pero un observador o que percive e que son os astros quenes se moven arredor noso. Modelo heliocéntrico Situa o Sol no centro do Universo,mantiveron esta postura astrónomostan importantes como Copérnico, Galileo, Kepler e Isaac Neewton.

de1500102

3

de 17

Sección 2

Modelo heliocéntrico: Na antiga Grecia tamén se propuxeron modelos que situaban o Sol no centro do Universo, Eristarco de Samos no século III aC coloca o Sol no centro do Universo e a Terra e os outros planetas xirando en torno a él, estas ideas non foron aceptadas polos filósofos do momentoe o modelo heliocéntrico quedou no olvido, a gran influencia de Aristóteles fixo que a idea xeocéntrica dominara o coñecemento durante 2000 anos. Copérnico (1473-1543) propuxo e fixo que triunfase o modolo heliocéntrico. Naquela época foi dificil que o mundo científico aceptara as ideas de Copérnico, supoñían unha auténtica revolución, hoxe en día é sen dúbida unha das teorías máis importantes...