Comentario Critico Sobre Conflictos No Capitalismo Global e Ciclo Do Capital

IDEAS PRINCIPAIS
Co capitalismo global os estados nacionais están perdendo competencias. Xorde así o problema de como se pode regular ese capitalismo supraestatal.
Desde os anos oitenta, a superestrutura global, baseouse no neoliberalismo anglosaxón, mediante o cal EE.UU. definiu os seus aspectos militares e ideolóxicos.
Coa globalización mundialízase a lei de valor e o proceso capitalistaD-D’, deixando de cooptar con modos de produción non capitalistas, integrándose, así, todo como mercancía global.
A superposición do ciclo D-D’ por encima de D-M-...P...-M’-D’, sendo tremendamente perigoso se non se asentase no ciclo de capital produtivo.
Descomposición do ciclo produtivo:
- D-mp: caracterizado polas privatizacións e apertura comercial das materias primas. O incremento de demanda daSemiperiferia, acentuando a competencia intercapitalista.
- D-mpt: o Centro resérvase segmentos de maior valor engadido e o control tecnolóxico, mediante unha agresiva protección de patentes.
- D-FT: a superestrutura da explotación do traballo, baséase na flexibilización e desregularización do mercado laboral e a precarización do traballo.
- ...P...: coa alta tecnoloxía e “produtividade noscentros”, e a fabricación de menor composición orgánica de capital nas periferias, desenrólanse mecanismos de intercambio desigual, e perpetúase a polarización e o desenrolo desigual.
- M’-D’: a paradóxica necesidade do capitalismo de aumentar á vez a produtividade e a realización do valor de mercancías, levase a cabo mediante o malgaste e consumismo, baseado no uso inxente de crédito, sendo, pois,a panca do poder financeiro.
- D-D’: a valorización directa do capital-diñeiro, goza dunha gran desregularización, ocasionando unha gran volatilidade e múltiples crises, agora globais, o largo do Sistema.
Así mesmo, compre mencionar que o ciclo produtivo é a superestrutural global, están condicionados polas loitas e resistencias xeradas nos distintos noveis do sistema, desenroladas polos“movementos sociais” e polos gobernos dos países da Periferia e Semiperiferia.


CONCLUSIÓNS
Unha superestrutura político-ideolóxica dunha formación social concreta, non pode asumir as tarefas dunha superestrutura global.
En ningún caso os diversos capitais (de competencia nacional) deberían por en perigo o capital global no seu conxunto.
A dinámica actual da acumulación a escala mundial estáequilibrando precariamente a capacidade de producir e consumir: o que podería fallar polo incremento de custos derivados da escaseza de materias primas cóbrese coa sobreprodución manufactureira de baixo custo, e o subconsumo polos baixos salarios cóbrese co endebedamento.
Como conclusión final, a superestrutura global será dunha forma ou outra segundo o papel das clases traballadoras especialmente naSemiperiferia e das políticas e estratexias de desenrolo anti-neoliberais, e polas políticas dos gobernos das periferias.

















COMENTARIO CRÍTICO PERSOAL
O autor comeza o texto expondo o problema de como se pode pasar de regular unha base económica inter-estatal a unha global. Dende a miña perspectiva considero que o capitalismo global pódese, e de feito débeseregular. Porque o que é inadmisible é que os mercados tomen as decisións en detrimento da cidadanía, pondo así en risco o sistema democrático. Así, hai mecanismos de regulación, como poden ser un imposto as transaccións financeiras (coñecido como taxa Tobin). Aínda que por outro lado, considero que os Estados deberían recuperar o poder que lle foi usurpado polo capital, e romper esta supeditación dosestados polos mercados.
Tal e como di Javier Martínez, a superestrutura global baseouse no dominio neoliberal anglosaxón, na que a Administración norteamericana impuxo ao resto do mundo, na man do seu ilustre teórico Milton Friedman, e apoiado co control de poderosos organismos internacionais como o Fondo Monetario Internacional, o Banco Mundial, a ONU a OTAN... Porén, a estrutura actual non...