Economia Mundial

Que elemento estructurais caracterizan aos países desenvolvidos fronte aos países en vías de desenvolvemento.

Os países desenvolvidos están condicionados pola evolución no derradeiro século caracterizada polo aumento da producción (PIB), polo crecemento da productividade do traballo e polas melloras no benestar (PIBpc).
Os países desenvolvidos teñen unha alta renda per cápita, e decir, unselevados ingresos medios por persoa, por enrriba dos 10.000 dólares anuais, unha industria potente e tecnológicamente avanzada fronte a precariedade nos PVD. Os PD teñen un alto nivel de vida, reflexado no desenrolo de infraestructuras e na cantidade e calidade de servizos sanitarios, educativos, culturais, etc… ademáis de que unha boa parte da población posue un elevado nivel de consumo.
Mentrestanto nos paises en vías de desenvolvemento teñen unha baixa renda por habitante, que normalmente non alcanza os 2000 dólares anuais. Un desenrolo industrial escaso ou inexistente, pero que con frecuencia, depende da inversión exterior e está basado n aman de obra barata e no alto consumo enerxético.
Existe un forte mercado interno e articulación sectorial, o proteccionismo inicial para odesenvolvemento nos Países Desenvolvidos, mentres que nos Países en Vías de Desenvolvemento unha parte significativa funciona para o exterior e a forza de traballo nos PD caracterízase por uns elevados salarios pero con capacidade de demanda.
Os PD contan con unha apertura comercial e expansión exterior. Os mercados nacionais volveronse insuficientes para garantir a reprodución ampliada do sistemae produciuse unha internacionalizacion dos procesos económicos.O desenvolvemento socioeconómico e Estado do benestar e caracteristico da estructura dos PD, así como a gran dispoñibilidade de bens e servicios. O Estado xoga un papel activo na economía.
A tendencia a concentración e centralización do capital leva a que as empresas reúnen cada vez máis medios de producción e forza de traballo. Ocontrol descansa en un numero reducido de axentes económicos.
Existe unha innovación tecnológica constante e formación do capital humano. Cada fase do capitalismo identificase con grandes innovacións tecnolóxicas. A educación e a formación da man de obra é cada vez un factor máis determinante.

Que é o subdesenvolvemento económico e como se pode saír de el.

O subdesenvolvemento económicopodíamolo definir como fortes desigualdades internas de productividade. Nos PVD predomina o sector primario (artesanal), o cal ten unha productividade moi inferior ao sector industria o servicios que reina nos PD, o que se traduce en fortes diferencias de ingreso e provoca unha baixa renda per cápita.
Existe tamen unha desarticulación económica interna, o cal significa que hai pouco intercambioentre os diferentes sectores da economía, entre empresas do mesmo país que é o que coñecemos como desenvolvemento extravertido, unha economía orientada hacia o exterior o que provoca un baixo grao de autoabastecemento e a súa vez que teñan unha dependenza dos PD, que son os que se encargan de abastecelos e tamén de determinar as orientación productiva dos PVD.
A todo esto hay que engadirlle obaixo nivel de benestar destes países a causa da falla de servicios sociais, deficiente escolarización, higiene, saúde, elevada natalidade.. e a inestabilidade politica, salientable peso dos aparatos militares.
Para saír deste subdesenvolvemento económico habería que corregir tódalas causas anteriores. Existen varias teorias que nos dan claves de cómo se podería saír do subdesenvolvemento. Temos aRostow e as súas etapas do crecemento, e a teoría dos círculos viciosos interpretados por Meier e Baldwin que coinciden con Rostow en que existen imperfeccións do mercado o que provoca un circulo vicioso que tan so se poderia rachar contando con axuda externa. E as outras dúas teorias son a estructuralista e neoliberal. En conclusión de todas elas poderiamos sacamos que cada unha de elas están...