economis

VOCABULARIO ROMA – PALEOCRISTIÁ – BIZANTINA.
1. Ábsida: Construción con planta semicircular ou poligonal, cuberta con bóveda, que
sobresae na parte posterior dun templo e onde se sitúa o altarmaior.

Aparello: Forma de dispor os elementos empregados na construción dun muro. As principais
variantes son:
2. Aparello almofadado: aquel muro de cantería no que os perpiaños presentan asxunturas biseladas ou refundidas de xeito que a súa parte frontal resulta en relevo
3. Aparello de cachotería: muro construído con materiais non uniformes, normalmente
de pedra sen labrar ou de toscalabra, e aparellado de forma irregular. No caso de ser
en seco, sen morteiro, adoita calzarse con cascallos ou ripios para o mellor
asentamento dos cachotes
4. Aparello de perpiaños ou de cantería: murorealizado con pedras cortadas a escuadra,
de sección rectangular e paralelepípedos, ben traballados e de xuntas finas.
5. Arco: Elemento sustentante, que descarga os empuxes, desviándooslateralmente, e
que está destinado a franquear un espazo máis ou menos grande por medio dun
traxecto normalmente curvo. Os principais tipos de arco son:
Pola súa forma:






Apuntado: formadopor dúas curvas que se xuntan no centro.
De medio punto: o que ten forma semicircular.
De ferradura: o que prolonga a súa curvatura cara o centro. Típico da arte árabe.
Peraltado: o de medio puntocos lados prolongados en vertical.
Rebaixado: de medio punto diminuído en altura.

Pola súa función:
 De faixa ou perpiaño: o que sostén as bóvedas e divide a nave en tramos.
 Formeiro:o quesepara as naves e se dispón paralelo ao eixo da construción.

Vocabulario Roma, paleocristián e bizantino

6. Bóveda: Cuberta curva
 De aresta: formada polo cruce de dúas bóvedas de canón.
 Decanón: formada pola proxección do arco de medio punto ao longo dun eixo
lonxitudinal.
 De cruz: formada polo cruce de dous ou máis arcos apuntados.

7. Capitel composto: Fusión de elementos...