Psikopatologia

PSIKOPATOLOGIA


1. Historia
2. Definizio eta mugak
3. Normaltasun-anormaltasunaren arazoa
4. Psikopatologiaren eredu nagusienak
5. Psikopatologiaren postulatu orokorrak
6. Semiologia
7. Hautematearen semiologia
8. Pentsamenduaren semiologia
9. Oroimenaren semiologia
10. Kontzientzia eta orientazioaren semiologia
11. Psikomotore funtzioaren semiologia12. Konnatibo funtzioaren semiologia
13. Hunkipenen semiologia
14. Burutiko eritasunen azterketa klinikoa
15. Neurosiak
16. Histeria
17. Neurosi obsesiboa
18. Psikosia
19. Psikosi eta sindrome organikoak
20. Eskizofrenia
21. Paranoia
22. Gogo aldartearen nahasteak



1. HISTORIA


-GREZIAN: HIPOKRATES: “Erotasunaren deabruak” lege naturalenmenpe.
(buruko eritasunak prozesu eta zergati naturales zegozkien)


-ERROMAN: GALENO, ARETEO, SORANO. Hunkipenak eritasunean duten eragina. (egoera animikoen aldakuntzei buruzko lehen deskribapenak)


-ERDIAROAN: AKINO TOMAS, ALBERTO HANDIA. Eritasunak gorputzean dute oinarri eta deabruaren ondorioz, anima jainkoaren denez. (anima jainkoarena denez, erieziña da, beraz, eritasunaderrigorrez gorputzean kokatu behar zen, deabruaren eraginpean, posesioa)


-XVII: PINEL, SCHÖLHEIN, WHYT. Eritasunak nerbio sisteman finkatuak= neuropatología. (“neurosia” hitza erabili lehen aldiz)


-XIX: - Organizismotik abiatuta: FOVILLE, MOREL, FEREK (Famili neuropatikoa). Bilakaera: anatomia-fisiologia-herentzia. (ikerketak herentzia eta narriadura hereditarioetara bideratuziren. Honek ez zuen behar bezala azaltzen eritasuna, beraz, anatomo-fisio-herentzia alorrera bideratu zuten eritasun kontzeptua, sekulako aurrerapenak emanik)
- Psikismoaren egituratik abiatuta: MESMER, PUYSEGUR, JANET CHARCOT, FREUD. (Mesmerismotik, Inkontzientera). Kontzientziatik at dauden indarren onarpen eta aurkikuntza, eta honek eritasunean duen garrantzia. Demonologiatikurrundu, kausa naturalak, hau da, potalogikoa dena zerbaitegatik da, baldintza batzuk patologizatu dute.
- Zientifikotasunetik abiatuta: WUNDT. (psikologia zientzia esperimental/sozial bilakatu)
- Fenomenoetatik abiatuta: KHALBAUM (eritasunak lau multzotan banatu síntoma eta bilakaeraren arabera), MEYER (kritika: zergati ezberdinen arabera erreakzio berdintsuak aurkidaitezke), BRENTANO eta JASPERS (eriasunaren ulerkuntzak hiru bide jarraitu eta isasi behar ditu: bizitza psikikoaren gertaera bakunak (ps. orokorra), kontzientzia (ps. esplikatiboa) eta espiritua (ps. ulerkorra).


2. DEFINIZIO ETA MUGAK

Psikopatologiaren definizioa ikuspuntu ezberdinetatik:

Psikopatologia psikiatriarekiko: subjektu bat, osoa, bere oraina eta historia, bere sufrimendua e.a. dahelburua.

Psikopatologia psikologiarekiko: Helburua, gizaki normalaren egituratze psikikoa eta bere ingurunearekiko erlazioa eta egituratze normal honetatik desbideratzen den psikismoa aztertzea.

Psikopatologia neurologiarekiko: Helburua, erlazio instrumentalaren, nerbiozko gune, lotura eta funtzional sistemen patología ikastea.

Psikologia soziologiarekiko: helburua, gizakia kokatutadagoen gizarte instituzioan izandako erlazio patologikoak aztertzea.

Ezaugarriak-sintomak-izaera: gizabanako baten ezaugarriak bere osotasunean bakarrik ulertu daitezke. Síntomen esanahia bere izaeraren testuinguruan bakarrik uler daiteke (familia, baldintza sozioekonomikoa,balio politikoak eta erlijiotsuak etab.)



3. NORMALTASUN-ANORMALTASUNAREN ARAZOA

Normaltasun-anormaltasuna.Normala: subjektu gehienek duten portaera. “sendotasuna/sanotasuna” bere beharrei eta gizartearen exijentziari erantzun diezaioken pertsona.

Anormala:
- Positiboa: jenioak, lamen bereziak dituzten pertsonak.
- Negatiboa: eriak (zenbait arrazoirengatik besteek baino gehiago sufritzen duten pertsonak) eta ez-eriak (arazo psikikoak dituztenak, baina hauek ez duten sufritzen)...