RESUMEN TEMA 1 INTERVENCI N TEMPER

TEMA 1: O DESENVOLVEMENTO HUMANO.
1. A NATUREZA DO DESENVOLVEMENTO HUMANO.
1.1. Aproximación histórica.
As condicións de vida da infancia en occidente a principios do século XIX resultan arrepiantes:
Condicións de traballo dos nenos deplorables (10 horas de traballo)
Execucións no patíbulo.
A finais do século XIX empezan a xeneralizarse os movementos a favor da regulación do traballo infantil.Co século XX empeza a xeneralizarse a educación obrigatoria.
Hoxe en día os dereitos dos nenos están regulados, a escolaridade é obrigatoria e os nenos son considerados un ben precioso. Aínda que por desgraza esta situación aínda non pode xeneralizarse a todo o planeta.

1.2. Antecedentes remotos da psicoloxía evolutiva.
Dende finais do século XVI e ó longo dos séculos XVII e XVIII, movementosrelixiosos e culturais como o Protestantismo e a Ilustración deron lugar ó descubrimento da infancia, á súa consideración como etapa distinta da adultez e o seu tratamento educativo diferenciado.
J. LOCKE é o iniciador do EMPIRISMO. Desenvolveu as ideas no ámbito anglosaxón. Afirma que:
Os nenos nacen sen contidos psicolóxicos nin espirituais.
No momento do nacemento a mente infantil é unha tábularasa.
Serán as experiencias, a estimulación e a educación o que irá enchendo o psiquismo de sentido.
Educábase máis coa instrución paciente, a corrección afectuosa, o bo exemplo e a valoración positiva das condutas correctas que co castigo e as ameazas.
J.J. ROUSSEAU e I. KANT abordaron o tema de modo moi diferente no continente europeo. Defende a existencia de determinadas características innatasno ser humano (INNATISMO). Rousseau sostén:
Que o neno nace cunha bondade natural e cun sentimento innato do que é correcto e incorrecto.
Nace cun plan de desenvolvemento que grazas á maduración, irá dando lugar a diferentes estadios de desenvolvemento, cada un coas súas propias características e as súas propias necesidades educativas.
CHARLES DARWIN expón a mediados do século XIX que as especiesnon eran inmutables senón que cada unha delas estaba suxeita a unha longa evolución filoxenética que ía dando lugar a modificacións crecentes. Sinala que a evolución tamén se estende ao individuo. Así cada individuo experimenta una evolución ontoxenética que o levará da inmadurez inicial á madurez adulta.

1.3. Os grandes modelos evolutivos ata a década de 1960.
A psicoloxía evolutiva que se faia un e outro lado do océano vai a ser diferente. Haberá que distinguir entre os modelos mecanicistas e organísmico.
A psicoloxía evolutiva estadounidense aparece a principio do século XX moi pegada ós feitos e á observación da conduta.
O termo mecanicismo ten que ver coa idea de que a conduta xurde e se modela a través da experiencia. O importante non é o que hai dentro do organismo, senónaquilo que dende fora lle chega e o moldea.
A historia psicolóxica dunha persoa é a súa historia de aprendizaxes.
A primeira demostración que o condutismo levou a cabo foi sobre a emoción, sinalando que a resposta emocional é unha consecuencia da aprendizaxe e o condicionamento; controlando a historia da aparición de estímulos e consecuencias, controlamos a historia da conduta, é dicir, dodesenvolvemento (J.B. WATSON).
HULL puña a énfase na distinción entre impulsos primarios e os secundarios e o feito de que, para asegurarse a proximidade e o afecto dos adultos, os pequenos adoptan toda clase de condutas que saben que lle agradan.
SKINNER puxo o énfase nas consecuencias agradables ou desagradables que seguen á produción dunha determinada conduta (condicionamento operante).
Con SEARS eBANDURA foi cando o condutismo abandonou o elementalismo das conexións estímulo/resposta ou conduta/consecuencia, intentando introducir, dentro dos mecanismos de aprendizaxe social, factores como a imitación de condutas ou como os mecanismos cognitivos implicados na transmisión de información.
O que caracteriza á psicoloxía evolutiva europea foron os modelos organísmicos, sendo representantes deste...