TEMA 10
ECONÓMICAS E SOCIAIS NO
PRIMEIRO TEZO DO SÉCULO XX
2ºBACH
1. A evolución
demográfica
A transición demográfica foi un fenómeno común a todos os países que
experimentaron un proceso de industrialización. Entre os anos 1877 e
1930, a taxa de mortalidade descendeu do 30.5% ao 21.3% como
resultado da mellora da alimentación e das infraestruturas urbanashixiénico-sanitarias. A mortalidade infantil tamén coñeceu un notable
retroceso e, como consecuencia disto, a esperanza de vida media ao
nacer amentou entre 1900 e 1930 de 34.8 anos aos 50.
O descenso de natalidade iniciouse máis lentamente, a partir da
segunda década do século XX, e foi consecuencia duns maiores niveis
de urbanización e de racionalidade na planificación familiar.
Como resultado daevolución destas variables, a poboación española
medrou de xeito considerable. Así e todo a modernización da
demografía española, tivo un ataso considerable en comparación coa
doutros paises europeos.
VARIABLES DEMOGRÁFICAS EN ESPAÑA (18771930)
ANO
Poboación
(en
milleiros)
Natalidade
(en %)
Mortalidad
e
(en %)
Esperanza
de vida
(en anos)
1877
17549
36.1
30.5
29.2
1900
18594
33.8
28.9
34.81910
19927
32.6
23
41. 7
1920
21303
29.4
23.3
41.2
1930
23563
30.3
21.3
50
1. A evolución
demográfica
1.2 OS MOVEMENTOS MIGRATORIOS
A mobilidade da poboación española foi moi reducida ata á década de
1880, cando se iniciou unha importante emigración ultramar. As causas
desta emigración compre buscalas , dunha banda, nunha economía na que
o emprego medraba menos que a poboacióncomo resultado da escaseza
de transformacións económicas durante os anos iniciais do século . E dutra
banda, na mellora da navegación que acurtou a travesía do Atlántico. A
maioria de emigrantes partiron a América Latina.
Unha vez retardada a emigración exterior produciuse unha expansión das
migracións interiores, que implicaron unha redistribución rexional da
poboación española.Madrid e Barcelona,os principais centros industriais en
expansión, e en grantes, que procedían sobre todo de rexións
eminentemente rurais como Castela, Murcia, Aaragón e as provincias
orientais de Andalucía.
1.A EVOLUCIÓN DEMOGRÁFICA
1.3 A INTENSIFICACIÓN DA URBANIZACIÓN
As migracións interiores implicaron, dunha banda, a intensificación da
urbanización iniciada na segunda metade do século XIX e, doutra, a perdade peso dos núcleos rurais.
As cidades grandes como Madrid e Barceloa incrementaron de xeito
notable a súa poboación, e superaron o millón de habitantes en 1930.
Outras cidades coñeceron tamñen n espectacular aumento da súa
poboación ao se converteren en importantes centros industriais ou
mineiros: Barcaldo e Sestao no País Vasco, Mieres e Terrasa en Cataluña.
O peroceso de urbanización dapoboación española, aínda que foi
considerable, resultou bastante máis lento que o doutros países de Europa
occidental.
2.ATRASO AGRARIO E
CONFLITIVIDADE CAMPESIÑA
2.1 A CRISE AGRARIA
A agricultura española iniciou o século XX tendo que lles facer fronte ás
consecuencias da crise agraria que se estendeu por Europa a finais do século
XIX.
A agricultura estaba orientada cara o cultvo de cereais, Españaacusou a crise
do cereal máis fortemente ca outros países da súa redonda.
A causa inmediata da crise foi chegada a Europa de produtos procedentes de
países cunha agriultura extensiva máis competitiva. O resultado dese modelo
eran uns prezos máis baixos que os europeos. O descenso dos prezos foi máis
marcado nas rexións da periferia española, onde a facilidade de abastecemento
desde o exterior eramaior.
Nalgunhas das principais rexións produtoras, a redución dos ingresos conduciu
á caída dos beneficios. Da diminución dos beneficios derivouse o descenso dos
salarios dos xornaleiros , co que se iniciou un periodo de axitacións campesiñas.
A crise do cereal foi acompañada dunha crise de viticultura. Inicialmente, o
descenso da produción de vide en Francia por mor da praga da filoxera un...
Regístrate para leer el documento completo.