O Seguinte Documento Fala Sobre A Desamortizaci N
No reinado de Carlos IV (1879 – 1808), Godoy recurre a expropiar bens eclesiásticos e municipais, para remediar os apoios financieiros do Estado. No ano 1808, no reinado de XoséBonaparte, ten lugar a desamortización do clero e dos aristócratas contrarios á dominación francesa para favorecer ós afrancesados. No ano 1813 as Cortes de Cádiz promulgan o decreto de desamortizaciónxeral que afecta ós traidores, xesuítas, ordes militares, bens de conventos e ós territorios dependentes do Rei. Esta desamortización foi paralizada no ano 1814 por Fernando VII, pero volveu a entraren vigor durante o Trienio Liberal (1820 – 1823).
Estas desamortizacións consistiron na apropiación po parte do Estado de gran parte dos bens da Igrexa e das terras comunais dos municipios, que forondeclarados bens nacionais e vendidos a particulares en subasta pública.
No ano 1835, durante a Rexencia de María Cristina, prodúcese unha revolución que xorde para acabar co carlismo e co gobernomoderado, con revoltas por todo o país. A Raíña entrega o poder a Mendizábal (liberal progresista). Este encargouse de continuar a desamortización que se iniciara con Carlos IV. É agora cando vai ter oseu momento máis álxido. A lei de desmortización de Mendizábal (documento 1), que tiña un dobre obxectivo. Por un lado, obter recursos económicos tan necesarios para a guerra carlista e para liberara Deuda Pública; e polo outro, atraerse a unha clase media burguesa-rural hacia as posicións do liberalismo. Unha vez nacionalizados os bens, a subasta pública debía permitir ca burguesía agraria sefixese con esas terras. Esta desamortización tivo dous decretos. O primeiro no ano 1835 no que se suprimen todas as ordes relixiosas, agás as mendicantes que fan as funcións sociais. E o segundo no...
Regístrate para leer el documento completo.