Bajkoterapìa

BAJKOTERAPIA.



Żyjemy w świecie, gdzie wymagania, oczekiwania nie tylko wobec dorosłych, ale i dzieci szybko zmieniają się, a rodzina coraz częściej nie daje poczucia bezpieczeństwa, w rezultacie dziecko jest osamotnione i bezradne. Dziecko w toku swego rozwoju musi rozwiązywać trudne sytuacje, Sytuacje te to np. sytuacje zagrożenia, przeciążenia, bólu, deprywacji czy frustracji..Dziecku bardzo często trudno jest mówić o własnych problemach. Nie potrafi zwerbalizować swych lęków i niepokojów, a często nawet ich rozpoznać. Może też obawiać się, że jeśli je wyrazi słowami, one się nasilą. Lęki okresu dzieciństwa są czymś naturalnym i na ogół przemijającym, dziecko po prostu z nich wyrasta. Dla każdej grupy wiekowej charakterystyczne są określone lęki. Noworodki lękają sięutraty fizycznego wsparcia, przerażają je nagłe, głośne dźwięki. Dwulatek często okazuje lęk na widok wypuszczanej wody z wanny. U dziecka w wieku trzech lat lęki koncentrują się na postaciach z wyobraźni, takich jak duchy, czarownice. U czterolatka nasila się lęk przed ciemnością. Wszystkie te lęki są „normalne”, jako że charakterystyczne dla ogromnej większości dzieci i znikają w miarę dorastania..Każdy z nas czegoś się boi, ale dziecko ma o wiele więcej powodów by bać się. Jest małe niesamodzielne, nie potrafi się obronić. Większości tych obaw możemy zaradzić, ale są takie lęki, które będą dzieciom przeszkadzały latami normalnie funkcjonować-ograniczają możliwości życiowe czy też obniżają dobre samopoczucie i zaufanie do samej siebie warto postarać się temu zaradzić..
W redukowaniulęków u dzieci stosuje się różnorodne techniki terapeutyczne. Jedną z nich, którą z powodzeniem mogą stosować nauczyciele bez szczególnego przygotowania- jest bajkoterapia czyli terapia oddziaływań na psychikę poprzez odpowiednio dobraną literaturę (w przypadku dzieci będą to bajki, baśnie czy też opowiadania terapeutyczne). Opowiadania zawsze były skutecznym sposobem komunikowania się z dziećmi.Bajki są tego najlepszym przykładem. Przekazywane od wieków z pokolenia na pokolenie mają swoje odpowiedniki w wielu różnorodnych kulturach. Bruno Bettelheim w swojej książce pt. „Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni” wyjaśniał, że bajki odgrywają ogromną rolę w życiu dzieci- pomagają im radzić sobie z różnorodnymi niepokojami i konfliktami, które napotykają. Bajki zajmująsię sprawami, które są dla dzieci ważne. „Kopciuszek” opowiada o rywalizacji między rodzeństwem, „Jaś i Małgosia” koncentruje się na lęku przed porzuceniem. „Tomcio Paluch” opowiada o odczuwanym przez dziecko przerażeniu, uczuciu bezradności i frustracji w świecie , w którym wszystko jest przytłaczająco duże i silne.
Wspieranie poprzez bajki terapeutyczne (psychoedukacyjne ipsychoterapeutyczne) polega na wzbogacaniu wiedzy dziecka o sobie i świecie. Terapia poprzez bajki terapeutyczne ma na celu redukcję napięcia i odbudowanie obrazu siebie i świata. Treść bajek terapeutycznych koncentruje się wokół sytuacji emocjonalnie trudnych, które to zdarzają się w toku rozwoju dziecka. . Bajki psychoedukacyjne są dość krótkimi utworami. Wspieranie polega na dostarczeniu dziecku nowej wiedzy,dotyczącej głównie strategii poznawczych, mających ograniczyć negatywne skutki stresujących sytuacji. .



Bajki psychoedukacyjne oddziałują na procesy poznawcze poprzez:
• oswajanie z sytuacją zagrożenia,
• przedstawienie jej tak, że staje się dlań zrozumiała,
• zapoznanie ze słownictwem dotyczącym emocji, wizualizację treści,
• wyjaśnienie związkówprzyczynowo-skutkowych między zdarzeniem a doznawaniem emocji,
• racjonalizowanie problemu,
• pokazanie wzorów skutecznego działania, innego myślenia o sytuacji trudnej, innego odczuwania,
• przedstawienie różnych trudności, zachęcanie do mówienia o problemach, poszukiwanie skutecznych rozwiązań,
• pokazywanie wzorów pozytywnego myślenia, nastawionego na działanie.
Bajki te wspierają rozwój...