Ekkert

Spænskuglósur 2
1 Sagnir 2
1.1 Infinitivo (nafnháttur) 2
1.2 Gerundio (Lýsingarháttur nútíðar) 2
1.3 Presente (nútíð) 2
1.4 Pretérito perfecto (núliðin tíð) 3
1.5 Pretérito pluscuamperfecto (þáliðin tíð) 3
1.6 Pretérito indefinido (ákveðin þátíð) 3
1.7 Pretérito imperfecto (ófullkomin þátíð) 3
1.8 Futuro imperfecto(framtíð) 4
1.9 Ser / estar ? 4
1.10 Hay 4
1.11Ýmis föst málfræðiatriði 4
2 Fornöfn 5
2.1 Persónufornöfn sem beint andlag 5
2.2 Persónufornöfn sem óbeint andlag 5
2.3 Tvöfalt andlag 5
*
Spænskuglósur
Sagnir
Infinitivo (nafnháttur)
Ekkert nafnháttarmerki
Alltaf nafnháttur eftir:
* Despúes de…
* Antes de…
* Tener que…
* Öðrum sögnum
Gerundio (Lýsingarháttur nútíðar)
Myndaður með :
ar andoNafnhætti - ir + iendo
er iendo
Eins konar útvíkkuð nútíð
Lh. nt. Er notaður til að:
* Tjá tvær athafnir samtímis (La chica salió comiendo un helado – stelpan fór út og var að borða ís.)
* Tjá aðferð eða hátt við athöfn (Salimos corriendo del parque – við forum hlaupandi út úr garðinum.)
* Llevar + lh. nt. + tímatjáning er notuð til að lýsa hversu lengi eitthvað hafurvarað og að það vari enn. (Llevo tres años viviendo aquí – ég hef búið hér í þjú ár.)
Presente (nútíð)
Myndast með:
ar -o, -as, -a, -amos, -áis, an
Nafnhætti - ir + -o, -es, -e, -imos, -ís, en
er -o, -es, -e, -imos, -ís, en
Nokkrar sagnir eru reglulegar fyrir utan klofninu en klofna aldrei í fyrstu og annarri persónu, eintölu.
Sumar sagnir enda á –go í 1. p, et. En erureglulegar að öðru leiti (hacer, salir, poner, decir, tener...)
Afturbeygðar sagnir eru á fominu: „levantarse“ yfirleitt er er afturbeygða fornafnið haft á undan (beygist: me, te, se, nos, os, se) og sögnin beygist að öðru leiti með venjulegum hætti. Fornafnið skeytist hins vegar við sögnina í nafnhætti, boðhætti og lýsingarhætti nútíðar. (me llamo Arnþór – ég heiti Arnþór, voy a casarme – ég ætla aðgifta mig.)

Pretérito perfecto (núliðin tíð)
Lýsingarháttur nútíðar er myndaður með haber í nútíð (beygist: he, has, ha, hemos, habéis, han) og lýsingarhætti þátíðar af sögninni (í –ar sögnum bætist –ado við stofn en í –ir og –er bætist –ido við)
Sumar sagnir eru með óreglulegan lýsingarhátt þátíðar:
* ver – visto, decir – dicho, hacer – hecho, escribir – escrito, poner – puesto, volver– vuelto.
Pretérito pluscuamperfecto (þáliðin tíð)
Lh. þt. Myndast með ófullkominni þátíð (pretérito imperfecto) hjálparsagnarinnar haber (beygist: había, habías, había, habíamos, habíais, habían.) og lh. þt. Af sögninni (eins og í núliðinni tíð).
* Habíamos salido de casa temprano – við höfum farið snemma að heiman.
Pretérito indefinido (ákveðin þátíð)
Ákveðin þátíð er notuð:
* Til aðlýsa atburði eða því sem gerst hefur
* Til að tjá einstaka atburði
* Til að tjá röð einstakra atburða
* Oft notuð með ákveðnum tímamörkum
Reglulegar sagnir fá fastar endingar:
* Sagnir með –ar endingu fá í ákveðinni þátíð endingarnar: -é, -aste, -ó, -amos, -asteis og –aron.
* Sagnir með –er og –ir endingar fá í ákveðinni þátíð endingarnar: -í, -iste, -ió, -imos, -isteisog –ieron.
* Salió este mañana – hann/hún fór út í morgun.
* ¿Comisiste en la cafetéría? – Borðaðir þú á kaffistofunni.
Margar sagnir eru mjög óreglulegar, þær þarf að læra utan að.
Pretérito imperfecto (ófullkomin þátíð)
Ófullkomin þátíð er notuð:
* Til að lýsa ástandi í fortíð eða hvernig eitthvað gerðist. Lýsingin skiptir mestu máli. Upphaf og endir þess sem lýst er, eróþekktur
* Til að tjá vana eða endurtekningu í fortíðinni.
* Til að tjá hvernig eitthvað var án tímamarka (útlit, klæðaburður...)
Myndaðar með stofni + reglulegum endingum
* Sagnir með –ar endingar fá endingarnar: -aba, -abas, -aba, -ábamos, -abais, -aban.
* Sagnir með –er og -ir endingar fá endingarnar: -ía, -ías, -ía, -íamos, -íais, ían.
Aðeins þrjár sagnir eru óreglulegar;...