Estudo de Memorias dun neno labrego

Memorias dun neno labrego

Argumento
Este libro trata dun rapaz chamado Balbino. O neno é labrego e ten unha familia moi pobre, pero esto non lle impedirá que lle sucedan moitas aventuras que plasmará nun caderno. É un neno aventurero e vergonzoso, moi pícaro e valente. Pensa moito no mundo e o reflexa nos episodios na súa vida como labrego.
Espazo e tempo
Este libro está situado noRexurdimento, nas emigracións dos galegos a América por falta de recursos aquí, anos 20, 30…
Esta historia sucede nunha pequena aldea de labregos dirixida por un señor que fala castelán. A aldea é moi pobre, e tamén pobre é a familia do pequeño protagonista.
Personaxes
Balbino: é o pequeno protagonista desta historia. É un neno labrego pícaro e aventureiro. Sucédenlle unha serie de acontecementos queestán relacionados coa pobreza na que vive. Isto non lle impide enfrentarse ós problemas que sofre e acabar traballando para un señor que o trata moi ben.
A Nai: é a nai do protagonista. Sempre vai coa tía Carme.
O Pai: é un home serio e comprensible con Balbino que quere un bo futuro para o seu fillo e a maioía das veces acaba discutindo co seu fillo por iso.
Tía Carme: axuda a Balbino envarias ocasións e sempre o comprende.
O Padriño: dálle consellos a Balbino sobre a vida para chegar moi lonxe e ser unha persoa de importancia.
O Señor: é o xefe da aldea. Tivo un gran problema co pai do Balbino por culpa do rapaz e casi os bota.
Manolito: é o fillo do señor que sempre insulta a Balbino e o rapaz farto diso dálle cunha pedra que o fai sangrar.
Lelo: é o mellor amigo doprotagonista que ten que emigrar a América pero os rapaces singuen en contacto por carta.
Celia e Miguel: son os dous irmáns de Balbino. Miguel emigra a América e celia acolle ó rapaz e o axuda a atopar traballo.
Eladia: mestra do protagonista do que queda namorado.
Vocabulario
Alanzar: 1. Dar un paso máis grande do normal. 2. Andar a grandes pasos, dando alancadas.
Murnas: Manchas encarnadas que seforman na pel por estar cerca do lume.
Zoar: Facer un ruído característico o vento ó soprar con forza ou certos insectos ó voar.
Fitar: Mirar fixamente.
Labazadas: Golpe dado na cara coa man aberta..
Bacelos: 1. Videira nova. 2. Vara de videira cortada para plantar.
Crebar: 1. Facer que unha cousa quede dividida en anacos ou partes, que poden chegar a separarse ou non. 2. Provocarlle a alguénunha creba, unha hernia. 3. Quedar unha cousa dividida en anacos ou partes, que poden chegar a separarse ou non. 4. Entrar unha empresa en situación de creba. 5. Sufrir unha creba, unha hernia.
Adival: Corda longa e grosa que se usa para suxeita-la carga do carro ou dun remolque.
Miñatos: Ave de rapina diúrna, de tamaño mediano, da que existen varias especies das que a máis común ten o raboarredondado, é de cor parda con pencas brancas no peito, e aliméntase de pequenos roedores e réptiles.
Vencello: 1. Especie de corda curta de palla retorcida, que se emprega para ata-los feixes. 2. Calquera corda ou similar que serve para atar ou suxeitar unha cousa a outra.
Latricar: Falar sen parar e dicindo cousas sen xeito.
Musica: Partícula con lume ou xa reducida a cinsa que salta dun corpo enchamas. Tamén se di muchica.
Orela: Parte ou zona situada no extremo dunha cousa e que constitúe o límite con outra.
Rebulir: 1. Comezar a moverse algo ou alguén que estaba quedo. 2. Moverse sen parar.
Miolos: 1. Parte interior do pan .2. Parte interior e mol de calquera cousa. 3. Parte fundamental ou máis importante de algo. 4. Encéfalo. 5. Cerebro, intelixencia.
Turrar: 1. Facer forza paramover algo contra un mesmo. 2. Dar golpes coa cabeza un animal con cornos, como a vaca, o carneiro, etc. 3. Dar coa cabeza contra algo. 4. Insistirlle moito a unha persoa en algo. 5. Amosarse turrón.
RESUMO
I CAPÍTULO
Eu son…
Balbino. O rapaz preséntase. É un neno pobre, un ninguén. Critica ós nenos ricos xa que según el non saben o que é traballar nin vivir mal.
Escribe nun caderno e algún...