A ESMORGA
“A esmorga” narra o tráxico final duns individuos marxinados pola sociedade tras unha bebedela.
Capitulo I:
No primeiro capítulo Cibrán aparece declarando nun xuízo, narrando oacontecido nunha noite co Milhomes e o Bocas, dous amigos seus.
No xuízo só fala el contestando ás preguntas do xuíz que actúa como interlocutor “mudo” na declaración de Cibrán; aparece definido por unguión e tamén polas alusións que Cibrán fai ó mesmo durante as súas declaracións. Cibrán nomea varias veces o “pensamento”, que é como o remordimento e o arrepentimento que sinte por aquela noite detroula, bébedo.
Cibrán, descríbese como un home humilde, de clase baixa, que se acaba de reconciliar coa súa muller, e que quere refacer a súa vida e convertirse nun home responsable e respetable.Conta que cando vai cara o seu traballo, nun dia moi chuvioso atopa o Bocas e o Milhomes, dous amigos seus bébedos. Milhomes, tamén chamado “maricallas” ou “setesaias”, traballaba como xastre; tiñaunha maneira de ser moi burlona, e as veces era moi bruto; esto ten como consecuencias pelexas. O Bocas, o líder do trío dos esmorgantes, é un home corpulento, forte, e por iso, vencedor nas pelexas. Éde salientar tamén a brutalidade que o vai caracterizando ó longo de toda a obra.
Cando Cibrán os ve, estos convenceno para que vaia con eles de esmorga. E pasan o día enteiro polos baixos fondosda cidade de Auria, en Ourense, de borracheira, vagando por varios lugares e bebendo sen cesar:
Capítulo II
Despois de seguir vagando por Auria, de bar en bar, o Milhomes ten a idea de ir a unpazo onde traballa un parente seu, que lles invita a quedarse na bodega , onde seguen a beber. Por descoido préndenlle lume ó pazo e escapan de alí.
Capítulo III
Nunha das dúas aventuras, ó saírdunha taberna, deciden ir o pazo dos Andrada onde queren ver a unha fermosísima muller, xa que todos os do pobo din que alí vive, pero que pouca xente a ollou así que entran por un burato do xardín...
Regístrate para leer el documento completo.