A Praia Dos Afogados

Bibliografía

Villar, D., A PRAIA DOS AFOGADOS, Editorial Galaxia, Vigo, 2009, 4ª edición.

Resumo

A historia narrada comeza co inspector Leo Caldas visitando xunto con seu pai, ó irmán deste último, que se atopa alí cunha enfermidade que fai que teña que estar constantemente con osíxeno. Tras esto, desplázanse ata a casa do pai de Caldas, un colector de viño. Alí é onde recibe Leo achamada do seu axudante, Rafael Estévez, de que ten un novo caso. (É nesta visita onde o pai fala por 1ª vez con Leo do libro de idiotas1).

O axudante de Leo contalle que se atopou a un mariñeiro de Panxón, Xusto Castelo, afogado nunha praia. Nun primeiro momento creen que foi un suicidio, pero o forense Guzmán Barrio cre que foi un asasinato: as máns estaban atadas cunha brida verde dun xeito talque non podían haber sido atadas polo propio Xusto, ademais tiña un golpe, propiciado por un obxeto largo cunha bola na punto, e numerosos golpes na cabeza do posible impacto contra rochas. na nuca. E había algo aínda máis extraño, o afogado levaba nos bolsillos unha figa, unha bolsa de sal2 e ó pescozo unha cadea da Virxe do Carme: todos obxetos pra protexerse da mala sorte. Outro datointeresante do caso é que o afogado, fora visto saír ó mar o domingo pola mañá, día no que non hai lonxa; por unha veciña. Pero non ía pescar pois deixara os artellos de pesca no porto.

Ó día seguinte Estévez e Leo foron a Panxón a primiera hora da mañá, antes de que abrira a lonxa, para poder falar con veciños e coñecidos de Xusto. Leo falou con Xosé Arias, compañeiro de Xusto, que se amosou un tantoesquivo. Dixo que el non falaba con Xusto, chamado polos coñecidos como “O Rubio”.

Tras falar con varias persoas, tanto na lonxa, como algún veciño e coa irmá de Xusto, descobren que era un home moi tranquilo, solitario; que se rehabilitara dunha drogacción, e que fora compañeiro de Arias, de Marcos Valverde e do Capitán Sousa no “Xurelo”: un barco no que estivera enrolado e que se fundiramisteriosamente no 1996, o capitán morrerar afogado. Tamén descubriron que estaba cambiado, algo máis nervioso que de costume dende que misteriosamente recibira unha mensaxe do capitán supostamente afogado. A mensaxe que recibiu foi unha pintada na súa barca. Tras falar co carpinteiro que lle repintara a barca a Castelo, descubriron que a mensaxe era: “20/12/96 , ASASINOS”.

Ese mesmo día falaroncoa muller de Marcos Valverde. Mentres Leo visitaba a Manuel Trabazo, un vello amigo de seu pai co que el pasara un tempo; Estévez estivo buscando as bridas verdes coas que o cadaver fora amarrado en algunha tenda, mais non as atopou. Trabazo faloulle ó inspector de Xusto, de Sousa e da repentina falta de trato entre os tripulantes do Xurelo ó volver.

Tras falar con Trabazo e falar conValverde, que lles narrara o supostamente ocorrido no Xurelo, Leo visita ó párroco de Panxón, por recomendación de Trabazo, para que lle dea unhas fotos nas que se vexa con perfección a macana3 de Sousa, da que vira nunha foto na casa de Manuel. Tamén colleu uns recortes de periódico sobre o naufraxio do “Xurelo”. Tras leer o informe redactado por Clara Barcia, Leo, entérase de que Xusto chamou á Ariaso día antes da súa morte.

Ese mesmo día, Leo elefona ó fillo de Sousa para ver se pode ter algunha relación caso das mensaxes á Xusto, pero el vive en Barcelona e afirma que estivo traballando e ten unha coartada. Leo non cre que teña relación.

Ó seguinte día visitaron a Arias, pero que non estaba na casa, sen embargo unha veciña del contoulles aos axentes, que Arias estivera en Escocia eposiblemente deixara familia alá. Pero o que realmente foi interasente foi que lles contou que o día antes da morte de “o Rubio”, éste fora á casa de Arias e lle dixera que “Non aguantaba máis”. Mais tarde Arias afirmoulle ós axentes que a chamada fora por unha boia caida do barco de Xusto.

Xa no seu despacho, aviasan a Leo que un mergullador descubriu un barco afundido, posiblemente o de Xusto...