Comentario Texto Hamlet L.U

TEXTO:

GRACIOSO PRIMEIRO.- [...] Mirade este cranio. Este cranio leva enterrado como vinte e tres anos.
HAMLET.- E de quen era?
GRACIOSO PRIMEIRO.- Pois dun hideputa tolo. De quen ía ser?
HAMLET.- Pois non sei.
GRACIOSO PRIMEIRO.- Caia a peste sobre este chiflado. Un día botoume pola cabeza unha garrafa de viño do Rin. Este cranio, era, señor meu, de Yorick, o bufón do rei.
HAMLET.-Este?
GRACIOSO PRIMEIRO.- O mesmo.
HAMLET.- Déixame velo. Pobre Yorick! Eu coñecíao, Horacio: era un tipo moi divertido e de enorme fantasía. Máis de mil veces levoume ás súas costas... e que horrendo aparece agora na miña imaxinación. Revólveseme o estómago... Aquí están os beizos que biquei tantas veces. Onde están as túas chanzas? Onde as piruetas e tonadillas? Onde as saídas de ton que facíandesternillarse de risa a todos os comensais? Nin un chiste agora para burlarche da túa propia facha? Que lúgubre pareces! Ve á alcoba da miña dama... dille que se poña afeites... o groso dun dedo ou máis, para acabar ao fin desta guisa. Dillo e que se ría. Rógovolo, Horacio, dicídeme unha cousa.
HORACIO.- Que cousa, o meu señor?
HAMLET.- Credes que Alejandro, baixo terra, tería este aspecto?HORACIO.- Exactamente ese.
HAMLET.- E que cheiraría así? Puaf!
HORACIO.- Exactamente así, o meu señor.
HAMLET.- Miserables son os destinos que nos esperan, Horacio. Non podería a imaxinación seguir o rastro das nobres cinzas de Alejandro, para ao final telo que atopar facendo de tapón dun barril?
HORACIO.- Demasiado minuciosa sería a procura.
HAMLET.- Non, de veras! En absoluto! Bastaría conseguir a pista con discreción, de modo que puidésemos chegar até o final... Algo así: Alejandro morreu; Alejandro foi enterrado; Alejandro converteuse en po, e o po, en terra, e da terra faise adobe... Por que con ese adobe non iamos tapar un barril de cervexa?

Morre César, emperador, e en arxila se converte
e un buraco no vento pode tapar de súpeto.
Estraño! Que esa terra que ao mundo asustou,tapando un buraco, detivo o frío invernal...!
Pero silencio, apartémonos que chega o rei!

William Shakespeare, Hamlet.


COMENTARIO DE TEXTO HAMLET
1. Primeira parte:
a. Situar
b. Tema principal. Relación con outros temas e/ou tópicos.
c. Caracterización personaxe/s. Relación con outros personaxes da obra.
2. Segunda parte:
a. Forma: rexistro, ton, modo do discurso. Verso/prosa.Diálogo/monólogo.
b. Recursos literarios (outro parágrafo).
3. Terceira parte:
a. Valoración persoal e comentario crítico.


Nesta escena prepárase o desenlace no que conflúen as tres liñas da acción: vinganza de Hamlet, a reparación da honra de Laertes e a solución do enfrontamento político entre Dinamarca e Noruega. O desenlace tráxico leva á morte de todos os personaxes a excepciónde Horacio, para contar a historia.
Neste fragmento desenvólvese o tema da morte ó redor da morte xurdindo varios tópicos como o do ubi Sunt (Onde están as túas chanzas? Onde as piruetas e tonadillas? Onde as saídas de ton que facían desternillarse de risa a todos os comensais?) que se concreta cando Hamlet fai referencia a Yorik xa morto. Relacionado con ese tópico aparecen outros como afugacidade do tempo que vai hacia a morte (Este cranio leva enterrado como vinte e tres anos) e sobretodo o poder igualatorio da morte, a morte é igual para Yorik ou para Alejandro e que esta non entende de xerarquías (; Alejandro converteuse en po, e o po, en terra, e da terra faise adobe).
A obra escribese dentro da traxedia da vinganza, onde o protagonista se lle aparece a sombra de seu pai epídelle que vingue a súa morte pero representa a dúbida e a indecisión e a angustia de Hamlet vanse convertir no centro da traxedia, a carón da vinganza e da dúbida enlázanse outros temas: a ambicion do rei Claudio, a traizón da raiña e inconsistencia dos sentimentos humanos, a lealdade de Horacio e a traizón de Rosencrantz e Guildenster, a loucura finxida de Hamlet fronte a verídica de Ofelia, o...