esquizofrenia

I. INTRODUCCIÓN

A pesar do moito que se investigase, escrito ou dito acerca do Trastorno Mental Grave
longamente coñecido como esquizofrenia hai que recoñecer que quedan moitos misterios achega deste, aínda que esta afirmación poida parecer un tópico. A investigación en busca dunha causa identificable e ben definida deste trastorno non deu resultados claros, sendo máis que aceptado o feitoque a esquizofrenia dependa de múltiples factores, actuando no seu inicio causas de varios tipos: biolóxicas, psicolóxicas, socio-familiar, en interacción continua co contexto-cultural.

Aínda con todos os esforzos para encontrar características comúns na súa manifestación, a
esquizofrenia, como os trastornos mentais en xeral, non deixa de ser única segundo a persoa que a presenta. Non se pon endiscusión a utilidade, practicidade e comodidade dos sistemas de clasificación, pero quérese recordar que á hora da intervención o profesional non debe de
esquecer que non ten diante del un esquizofrénico senón unha persoa que ten un trastorno de tipo mental clasificado neste caso como esquizofrenia, trastorno que non anula as características individuais e que se desenvolveu nun particularcontexto, nunha realidade que non se pode prescindir de investigar e analizar.

Esquizofrenia afecta por igual a homes e mulleres, os síntomas nos homes inícianse polo xeral antes que nas mulleres. Na maioría dos casos, a esquizofrenia aparece por primeira vez nos homes nos últimos anos da adolescencia, ou entre os 20 e os 25 anos. Nas mulleres, a esquizofrenia adoita aparecer por primeira vez entreos 20 e os 35 anos.

II. TIPOLOXÍAS

Identifícanse principalmente tres subtipos de esquizofrenia, cuxa características principais se
representan na táboa 1.

SUBTIPO CLÍNICO
PARANOIDE
CATATÓNICA
DESORGANIZA



CARACTERÍSTICAS E SÍNTOMAS

Predominio de ideas delirantes e alucinacións, sobre todo auditivas. É
habitual que as alucinacións estean
relacionadas co tema do delirio encuestión. O máis frecuente é que o suxeito sufra de ideacións delirantes de prexuízo e normalmente, as voces teñen un matiz de crítica,
ameaza ou reproche.



Predomina o trastorno do movemento e pódense dar repetición constante do mesmo movemento (automatismo) e acenos.

Predomina un afecto
absurdo, non apropiado (por ex., adoitan rir cando se dálles unha mala noticia), condutas infantís epode existir desinhibición nos sentimentos.

INICIO
Entre os 20 e 30 anos

Entre os 15 e 25 anos
EVOLUCIÓN E PRONÓSTICO
Mellor evoluciñon a pesar da aparatosidade do cuadro
O pronóstico deste tipo de esquizofrenía suele ser malo.
Desfavorable pola rápida aparición de síntomas negativos, en especial de embotamento afectivo e de abulia.
FRECUENCIA
Máis frecuente
É hoxe unha forma puramoi rara


III. SÍNTOMAS
Unha das características máis perturbadoras e desconcertantes da esquizofrenia é a aparición repentina dos síntomas sicóticos. A continuación, enuméranse os síntomas máis comúns da esquizofrenia. Non obstante, cada individuo pode experimentalos dunha forma
diferente. Os síntomas poden incluír:
Percepción distorsionada da realidade (por exemplo, dificultade paradistinguir os sonos da realidade).
Pensamento confuso (por exemplo, confúndese o que se ve por
televisión co que acontece na realidade).
Pensamentos e ideas estrañas con moito detalle.
Desconfianza, paranoia (temor de que alguén ou algo lle faga dano),
ou ambas as dúas.
Alucinacións (ve, escoita ou sente cousas que non son reais, como
escoitar voces que lle piden que faga algo).
Delirios (ideasque parecen reais, pero que non teñen sustento real
algún).
Cambios extremos de estado de ánimo.
Ansiedade e temor extremos, ou ambos os dous.
Pouca afectividade (falta de expresión emocional ao falar) ou
incapacidade de controlar as emocións.
Dificultade para desempeñar as súas funcións no traballo, na
escola ou en ambos os dous sitios.
Falta de vínculos interpersoais estreitos /...