Historia de España - Guerra de Independecia (Gallego)

XUÑO 2008
GUERRA DE INDEPENDENCIA:

A guerra de independencia (1808-1814) foi un conflicto armado que enfrentou a España (apoiada por Reino Unido e Portugal) contra o Imperio Napoleónico (Francia).
Atopámonos en plena crise do Antigo Réxime en España, na cal Carlos IV (1788-1808), que carecía do talento necesario para levala, deixaba o reinado en mans de Manuel Godoy (noble e politíco,primeiro ministro de Carlos IV), quen acumulaba títulos e poderes, así como o desprezo da nobreza e do clero, pola súa desamortización (1798) na cal facía posible a venta de bens da igrexa. Ademáis, por medo de ver limitados as súas posibilidades de gobernar, Fernando VII (príncipe de Asturias e fillo de Carlos VI) foi creando un grupo opositor dentro da Corte formado principalmente por aristócratas. Ogrupo fernandino recurría ás sátiras para desprestixiar a Godoy e alonxalo do poder, así como conseguir a abdicación de Carlos IV. Esta conspiración levouse a cabo no a cabo no 1807, pero foi descuberta dando lugar ao Proceso do Escorial e Fernando VII, para conseguir o perdón, delatou a os seus cómplices, pero todos foron declarados inocentes grazas a os importantes apoios cos que contaban estes.España converteuse en aliada de Francia, e enfrentouse a inglaterra na Batalla de Trafalgar (1805) polo desexo de Napoleón de invadir as Illas Británicas, que remata coa derrota da flota franco-española pola armada británica en mans de Nelson.
Napoleón propuxo a Portugal a non manter relación con Inglaterra para poder bloquealo, pero este negouse, e Godoy autorizou no Tratado de Fontainebleau(1807) o paso das tropas francesas por España, para así levar a cabo a súa conquista a cambio de repartir as colonias que se obtivesen. Esto producíu gran malestar popular, debido a presenza das tropas francesas en todo o país e Godoy, que sospeitaba da xogada de Napoleón de facerse co dominio de España (tras decatarse da mala situación en que se atopaba) ademáis do dominio de Portugal, propuxo aCarlos IV a retirada cara a América, como xa fixeran os reis de Portugal, e estes trasladáronse a Aranxuez (Madrid). O 17 de marzo de 1808 e tras correr o rumor da viaxe dos reis, unha pequena multitude desta localidade álzouse en armas, e dirixida por membros do partido fernandino, asalta o Palacio Real. Cun golpe de Estado (Motín de Aranxuez) conseguen que Carlos IV abdique en favor do seu filloFernando VII, quen foi recoñecido como rei de España. Carlos IV, temeroso do acontecido, pídelle axuda a Napoleón.

Napoleón reúne en Baiona (Francia) a os membros da familia real e obriga a Fernando VII a devolverlle o trono a Carlos IV quen cedeu logo os poderes a Napoleón (Abdicacións de Baiona –5 de Maio de 1808), ambos a cambio foron recompesados con posesións, rendas e privilexios enFrancia. É entón cando Napoleón nomeou ao seu irmán Xosé I rei de España. Ademáis, para gañar partidarios, reúne en Baiona unha asamblea representante dos tres estamentos tradicionais e tras xurar fidelidade ao novo rei, aprobou unha lei fundamental na que se organizaban as relacións entre o novo rei e os seus súbditos (Constitución de Baiona). A pesar de todo, non era unha Constitución propiamentedita, xa que non foi obra da Asemblea senón do propio rei que se autoproclamaba os poderes polo que dicimos que tiña o carácter dunha Carta Outorgada (propia dunha soberanía real absoluta). Aínda así, recollía certa separación de poderes co Senado (vixiaba as liberdades básicas), co Consello de Estado (con voto sobre proxectos de lei) e coas Cortes (divididas nos tres estamentos tradicionais).Garantía a oficialidade da relixión católica, a unidade lexislativa de todo o reino, a defensa de certas liberdades individuais etc. É dicir, tratábase dunha mestura de trazos tradicionais e novos, pero na práctica non tiveron unha aplicación total debido á guerra, pero supuxeron unha ruptura da tradición política do Antigo Réxime.
Tamén tomo medidas como a supresión de dereitos señorais, a...