Irmandades del Habla y el Grupo Nosotros

Tema
A prosa dos primeiro terzo do S.XX: AS IRMANDADES DA FALA E O GRUPO
NÓS.
No século XX nacen varios grupos ou colectivos con obxectivos comúns como elaborar unha
teoría sólida sobre Galicia e as súas características. Participan na fundación do PG e colaboran
en empresas e campañas en defensa de Galicia especialmente no Estatuto de Autonomía.
Estes grupos son:

1. As Irmandades da Fala( 1916): Teñen como representante a Vilar Ponte. As ideas
dalgúns dos membros de este colectivo é moi decisiva para a maior desenvolvemento da
prosa en galego.
Os obxectivos prioritarios das Irmandades foron a autonomía para Galicia e o ingreso de Galicia
na Liga das Nacións. Tamén loitaban por metas como a cooficialidade do castelán e o galego,
supresión das Deputacións Provincias,igualdade de dereito da muller...

2. O Grupo Nós (1920): Está formado por unha serie de autores ( Vicente Risco. Otero
Pedraio, Castelao e Cuevillas principalmente...) que vivían na mesma cidade e naceran
no mesmo período de tempo (excepto Castelao). A nivel literario son polifacéticos e
cultivan a prosa de ficción, teatro, ensaio e un pouco de poesía. Aceptaron a tarefa de
elaborar una literaturagalega de prestixio seguindo os modelos da literatura mundial.
Cabe destacar que o seu nome procede da revista Nós que formaron eles mesmos en
1920
Un dos seus principais obxectivos era modernizar a cultura galega, partindo das propias raíces.
Defenderon fronte ao novo modelo burgués os campesiños e os valores tradicionais deste grupo
social.

3. Seminarios de Estudos Galegos ( 1923):Fixeron investigacións sobre
etnografía, historia, prehistoria, xeografía e lingua para afondar no coñecemento das
nosas esencias culturais.
A evolución da prosa no S.XX foi moi notable ( gracia sobre todo a labor das Irmandades). A
prosa de ficción diversifícase na súa temática: novela histórica, novela realista urbana, novela de
introspección psicolóxica e modernizase a nivel técnico eestilístico e estilístico. O conto e a
narrativa breve consolídanse como xénero de grandes posibilidades e caracterízase pola busca
de brevidade.
Ábrense as portas por primeira vez ao ensaio, e a prosa científica e desenvólvese a prensa en
galego ( A Nosa Terra).
A figura de Antón Vilar Ponte e Xoán Vicente Vilqueira son fundamentais para a evolución da
prosa non ficcional ( ensaio e xornalismo)
Anarrativa curta comeza a cultivarse con máis amplitude. Para a súa difusión fúndanse as
primeiras coleccións de novelas curtas, no suplemento “Terra Nosa!” do xornal El Noroeste, a
colección Céltiga ( coa editorial do mesmo nome) e a editorial Lar. E desa forma de 1924 a
1927 saíron publicadas a un prezo módico unha serie de novelas curtas que tiñan como
obxectivo o achegamento da literaturagalega de xeito sinxelo ás personas con menos poder

económico. Nestas coleccións saíron á luz obras e autores moi diferentes ( por exemplo como
Francisco Herrera, Aurelio Ribalta...)
A novela Longa e o conto ten un gran cultivo a partir do nacemento do Grupo Nós.
Escritores do Grupo Nós:
RAMÓN OTERO PEDRAYO.
Destacou como prosista histórico.
Inicia o seu contacto coa paisaxe e coa terra,sempre presentes na súa obra, no pazo familiar de
Trasaldaba. Ingresa nun grupo que recibe o nome de os inadaptados. A revista La Centuria é o
seu órgano de expresión ademais a partir de 1917 entra en contacto coa xente das Irmandades
( Losada Diéguez, Castelao) o que lle permite entrar nas Irmandades da Fala e no galeguismo.
Otero Pedrayo é autor dunha ampla obra narrativa, ensaística, teatrale en menor medida
poética.
Etapa anterior á guerra : Antes da guerra, en 1917, entra en contacto coas Irmandades e
asume totalmente o ideario nacionalista. Nestas obras recrea e reelabora con afán didáctico a
mundo galego. Nelas aparecen dous elementos importantes da súa narrativa. A identificación do
home galego coa paisaxe e o protagonismo da fidalguía. Escribe contos e novelas e estas...