Lavoisier

Aintoine-Laurent de Lavoisier.
Marco histórico e científico: Lavoisier viviu parte da súa vida nunha sociedade estamental con monarquía absoluta por parte de Luis XVI de Francia. A outra parte da súa vida viviuna na Revolución Francesa a partir de 1789 onde o pobo defendiu os seus dereitos fronte ás desigualdades da época onde reinaba a monarquía absoluta, estaba establecido o feudalismo e amaioría do pobo non podía opinar sobre nada. A Revolución francesa pedía a igualdade social e a división de poderes. A corrente de pensamento vixente en Francia era a Ilustración, os seus principios baseábanse na razón, na igualdade e na liberdade. A Ilustración e a independencia das trece colonias en EEUU serviron para impulsar ideolóxicamente a Francia a iniciar a Revolución francesa. En canto aciencia sobresale Laplace que escribiu sobre o campo astronómico propoñendo a existencia dun movemento de rotación; en matemáticas sobresale Gaspard Monge que é o creador da xeometnría descriptiva e Joseph-Louis Lagrange coñecido polos seus estudos no campo da metafísica das funcións. En canto a química é o campo máis desenrrolado no século XVIII xa que sae da fase alqumista e comeza a volverserealmente unha ciencia primeiro con Boyle no século XVII e máis tarde con Lavoisier.
No século XVIII tamén se adentraron moitos filósofos en varios estudos producindo avances na ciencia como Voltaire que introduciu a Newton en Francia e fixo un informe sobre o lume para a Academia de Ciencias de París. Montesquieu escribiu dous informes para a Academia de Burdeos sobre o eco e a utilización dasglándulas renais; Holbach estudou química e La Mettrie era médico.
Biografía: Antoine-Laurent de Lavoisier foi químico, biólogo e economista. Naceu en París o 26 de Agosto do ano 1743 nunha familia da baixa nobreza en Francia. Foi orientado pola súa familia a estudar dereito. Recibiu unha magnífica formación no Collège Mazarino onde adquiriu bos coñecementos en materia científica e en materiahumanística. Máis tarde ingresou na Facultade de Dereito en París onde se graduou en 1764 como licenciado, máis adiante estudou tamén Astronomía, Historia Natural e Química. A pesar de estudar dereito decantouse polas ciencias e en 1766 recibiu unha medalla de ouro da Academia de Ciencias francesa por un ensaio sobre o mellor método de alumeado público para grandes poboacións. Co xeólogo J.E. Guettard,confecionou un atlas mineralóxico de Francia. En 1768 presentou unha serie de artículos sobre análise de mostras de auga e foi admitido na Academia da que foi director en 1785 e tesoreiro en 1791. A súa esposa, Marie Paulze (de 14 anos, filla do seu xefe), con quen se casou en 1771 foi a súa colaboradora, e incluso traduciu ao inglés os artigos redactados polo su esposo. Un ano antes, éste xa ganaraunha reputación entre a comunidade científica da época ao demostrar a falsidade da idea de Robert Boyle, que dicía que a auga podía ser convertida en terra mediante sucesivas destilacións. A especulación acerca da natureza dos catro elementos tradicionais (aire, auga, terra e lume) levou a Lavoisier a emprender unha serie de investigacións sobre o papel desempeñado polo aire nas reaccións decombustión. Presentou á Academia os resultados da súa investigación en 1772 onde fixo constar que cando se queiman azufre ou dósdoro estes ganan peso por absorver “aire” mentres que o chumbo metálico formado tras quentar o chumbo mineral pérdeo por perder “aire”. A partir dos traballos de Priestley acertou a distinguir entre un “aire” que non se combina tras a combustión ou calcinación (o nitróxeno) eoutro que si que o fai, ao que denominou osíxeno (productor de ácido). En 1786 publicou Méthode de nomenclature chimique onde se clasificaron e denominaron tódolos elementos e compostos entón coñecidos. En 1789 fundou, con outros, Annales de Chimie publicación monográfica adicada á nova química e nese mesmo ano publicou tamén Traité élémentaire de Chimique onde se formula un primeiro enunciado...