LOs seculos oscuros da literatura en galego

TRABALLO DE GALEGO: Francisco Javier Gonzalez Amado 1ºA Bachillerato
DOS ORIXENES A O SECULO XVIII.OS SECULOS OSCUROS.

A conquista da península ibérica polos romas, traxo consigo no noroeste da península o nacemento do que os romas chamaban Gallaecia e a súa lingua o latín que co paso do tempo derivo no galego e portugués.
Así o galego descende do latín lingua que falaban os soldados efuncionarios romas, si un latín vulgar e coloquial co paso do tempo vai evolucionando nas distintas zonas xeográficas do imperio romano dando o que chamamos hoxe en dia linguas románicas: francés, provenzal, portugués, castelán, catalán, italiano, romanés...
No século IX variou tanto o latín de pendendo das zonas xeográficas na península que podemos dicir que naceron varias linguas:o galego ,astur-leones, catalán, aragonés,e as de orixes árabe.
A o latín sumase vocablos de linguas existentes (linguas substrato)y de linguas que chegaron despois (linguas de superestrato)enriquecendo o vocabulario do noso idioma.
Antes da chegada dos romas as tribus afincadas na Lusitania Celtiberia Gallaecia falaban linguas indoeuropeas da mesma familia do latín.
Na Gallaecia atopamos a civilizaciónCastrexa caracterizada pola dispersión da súa poboación; descoñecían a cultura urbana a escrita , isto dificultou o proceso de latinización. O latín terminou impoñéndose as linguas que se falaban antes da chegada dos romanos .
Distas linguas substrato o compoñente celta e con mais repercusión no galego;en ámbitos tales coma o léxico , a toponimia e a fonética...si esquecer os pobos e linguasanteriores en tempos da idade de pedra.
A romanización da Gallaecia estendese desde as expedicións de Xunio Bruto (139 a.C.)ata o século V d.C.
O coñecemento do latín converteuse en requisito imprescindible para la obtención da cidadanía romana cos privilexios que esta implicaba, provocou a extinción das linguas autóctonas subtituidas lingüisticamente polo latín nun proceso lento.
O proceso levadopola romanización pode dividirse en tres partes :
a) Toma de contacto cos indíxenas co latín vulgar da tropa e funcionarios (século I a.C.)
b) Asimilación do latín por parte das elites indíxenas (ata o século II d.C.)
c) Aceptación total e uso do latín como lingua cotiá (dende século III d.C.)
A finais do século IV e comezo do V goza dun alto nivel sociocultural, xa plenamente integrada nacivilización romana ,e na cultura latino-cristiá, tendo personaxes moi destacados coma os emperadores Máximo, Teodosio e o historiador Paulo Orosio rexistrou a chegada dos pobos xermanos.
Nas linguas superestratos destacan principalmente o xermánico e o árabe.
No século V d.C. tras a caída do imperio Romano e a invasión dos bárbaros (pobos xermánicos) na provincia da Gallaecia foi tomada polos suevosestablecendo a súa monarquía e foi a primeira nación creada tras a caída do imperio romano manteñendose independente mais de un século e medio(411-585 d.C).O reino suevo foi anexionado finalmente polos visigodos pasou a depender da monarquía hispano-goda pero seguiu conservando a maior parte da súa autonomía. El illamento derivado da xeografía galaica favoreceu a formación dunha identidadelingüística galaica, sendo a linguas xermanizas influentes contribuíndo superficialmente a o campo da onomástica(antroponimia y toponimia)e termos do vocabulario común.
Política e administrativa non chegaron a exercer o poder suficente e terminaron sendo adsorvidos pola cultura hispano-romana sendo latinizados. Os reinos suevos e visigodos apóianse na administración eclesiástica que falan no cultocristiá o latín, faise a lingua dos nobres
A invasión árabe no 711 d.C. supuxo o fin do reino visigodo caendo o sur da península en moi pouco tempo, a zona de Gallaecia non foi conquistada ni se asentaron en este territorio salvo algúns que otras incursións.
A lingua galega ,dende o seu nacemento, no século IX, ata a actualidade,viuse obrigada a compartir espazos con otras linguas. Este encontro...