Zinema

 

ZINEMA
 

 
 

 

K O M U N I K A Z I O
  S I S T E M A R E N
  E G I T U R A
  3 1 .
  T A L D E A
 

AURKIBIDEA
 

  1.
 SARRERA
 
  2.
 BILAKAERA
 
 
  2.1
 Euskal
 Herria
 
  2.2
 Espainia
 
  2.3
 AEB
 
  3.
 DIGITALIZAZIOA
 
  4.
 GARRANTZIA
 
 
  4.1 Soziala
 
  4.2
 Ekonomikoa
 
  5.
 ZINEAREN
 INDUSTRIA
 
 
  5.1.
 Ekoizpena
 
  5.2.
 Banaketa
 
  5.3.
 Erakusketa
 
  6.
 BABESA
 ETA
 SUSTAPENA
 
 
  7.
 KONTSUMOA
 ETA
 AUDIENTZIA
 
  8.
 DESKARGA
 ILEGALAK
 
  9.
 ETORKIZUNEKO
 ERRONKAK
 ETA
 KONKLUSIOA
 
  10. INFORMAZIO
 ITURRIAK
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


 

2
 

ZINEMA
 
1.
 SARRERA
 
 

 
  Gai
 hau
 aukeratzearen
 arrazoi
 nagusia
 zinemarekiko
 dugun
 zaletasuna
 da.
 Izan
 ere,
  zinema
  sormen
  eta
  adierazpen
  bitarteko
  bat
  bezala
 ikusten
  dugu
  eta
  interesgarria
  iruditzen
  zaigu
  arte
  honetan
  sakontzea.
  Gainera,
  gerora
  begira,
  mundu
  honetan
  aritzea
  gustatuko
  litzaigukenez,
  garrantzitsua
  iruditzen
  zaigu
  unibertsitatetik
  zinearen
  egoera
  aztertzea.
  Lan
  honetan
  zehar
  zinemaren
  alde
 entretenigarritik
  haratago
 joaten
 saiatuko
 gara,
 alde
 politiko,
 sozial,
 kulturala…
 aztertuz.
 
 
  Zinema
  oso
  arlo
  zabala
  da,
  munduko
  ia
  herrialde
  guztietan
  jorratzen
  den
  lanbidea
  baita.
 Horregatik,
 gure
 lanean
 espainiar
 eta
 euskal
 zinean
 zentratzea
 hautatu dugu,
  hurbilen
  dagoen
  eremua
  baita.
  Argi
  dago
  euskal
  zinea
  ez
  dagoela
  oso
  zabaldua,
  batez
  ere,
  mundutik
  zehar.
  Hala
  ere,
  gure
  lanean
  leku
  bat
  gordetzea
  erabaki
  dugu,
  etorkizunean
 indar
 gehiago
 hartuko
 duelako
 esperantzarekin.
 
 

2. BILAKAERA
 


  2.1
 Euskal
 Herria
 
 
Euskal
  Herriko
  zinemaren
  historian
  ez
  dira
  egon
  zinemagile
  famatu
  askorik.
  Hogeigarren
  hamarkadako
  lehenengo
  filmazioek
  nekazal
  ohituren
  eta
  giza-­‐ konpromiso
  oinarritutako
  istorioak
  erakusten
  zituzten:
  “Un
  drama
  en
 Bilbao”
  (Alejandro
 Olavarría,
 1923)
 edo
 “El
 mayorazgo
 de
 Basterretxe”
 (Azcona
 anaiak,
 1924)
  esaterako.
  Euskal
  Herriko
  lehenengo
  errealizazio
  filmikoak,
  dokumental
  eta
  errepotaje
 formatuarekin.
 
  Horretaz
  gain,
  laburmetrai
  publizitarioak
  egin
  ziren
  garai
  hartan:
 “Los
  apuros
  de
  Octavio”
 (1926)
 eta
 “Jipi
 y
 Tilín”
 (1927),
 Azcona
 anaienak.
 Baina,
 noski,
 ez
 ziren
 izan
  “isiltasun”
  urteetan
  AEBetan,
  Frantzian,
  Suedian,
  Italian,
  Alemanian
  edota
  Ingalaterran
 sortu
 ziren
 bezalakoak.
 Produkzio
 txikia
 eta
 mugatua
 izan
 zen. 
  Bestalde,
  Ipar
  Euskal
  Herrian
  euskaraz
  eginiko
  pelikula
  bat
  sortu
  zen
  lehen
  aldiz:
  “Au
  Pays
  des
  Basques”
  pelikula
  hain
  zuzen
  ere
  (M.
  Champreaux,
  1930).
  Gaumont
  produkzio
 bat
 izan
 zen
 hura.
 
  Espainiako
 II.
 Errepublikaren...