A Italia Fascista 1922 LAURA NAZI

A Italia fascista 1922-1939
A crise de posguerra
Durante a primeira guerra mundial o custo de vida en italia subirá mais rápido que os salarios e o nivel de vida da clase traballadora baixara. Ao rematar o conflicto, as organizacions obreiras intentaron recuperar esas perdas de poder adquisitivo. Esta foi a orixe dun movemento de folga. Os obreiros ocuparon moitas das fabricas do norte deitalia. No campo desenvolveuse un movemento de ocupación de terras dos grandes propietarios. Todos estes movementos foron reprimidos, pero o temor á bolxevización e ao estalido dunha revolución social estendeuse entre a burguesía, que reclamou a necesidade de solucións máis estritas.
No ámbito político, a monarquia constitucional era inestable e ningún partido conseguía obter maiorías estables egobernos duradeiros. O réxime constitucional apoiabase nunha coalición de partidos liberáis de centro.
A todo o anterior hai que lle sumar o nacionalismo exaltado, derivado da frustración, logo da Primeira Guerra Mundial, xa que as promesas de recuperar as terras irredentas non se cumpriran totalmente.
A formación do Partido Nacional Fascista
En 1919 Mussolini fundou os chamados Fasci diCombattimento, un movemento que agrupaba antigos combatentes e que tiña un programa populista e nacionalista. Transformou éstes no partido Nacional Fascista, que se presentou como un instrumento eficaz fronte á ameaza do comunismo e da bolxevización de Italia. Mussolini dotou o partido dun programa novo que mesturaba un discurso populista no social, pero defensor da propiedade privada, cun fortenacionalismo e un proxecto expansionista e militarista na política exterior.
As bases do partido nutrironse de sectores obreiros descontentos coa situación política e social, pero sobre todo da pequeña burguesía, atemorizada ante a crise e o ascenso das forzas revolucionarias obreiras. O partido foi ben visto xa que o consideraban un bo instrumento para frear o socialismo e o comunismo.
As escuadrasfascistas foron protagonistas de numerosos actos de violencia social. O Partido Nacional Fascista medrou e en 1922 xa acadaba os 700 000 afiliados.
(A marcha sobre Roma ao poder – a ditadura fascista)
Un forte dirixismo económico
No terreo económico, o fascismo caracterizouse por un forte intervencionismo estatal, polo proteccionismo á industria nacional e pola tendencia á autarquía económica.En 1933 creouse o Instituto para a Reconstrución Industrial (IRI) coa finalidade de axudar as empresas con difilcutades mediante a compra das súas accións aos grandes bancos a través de empresas filiais públicas. O estado foise facendo co control de sectores importantes da economía.
En 19334 o estado adoptou políticas proteccionistas e estableceu un estrito control dos intercambios. A políticaautárquica conduciu a unha certa renovación da industria nacional, pero xerou unha produción industrial de elevados custos e de baixa calidade. A orientación militarista da industria implicou o estancamento da industria lixeira e de bens de consumo. O fascismo investiu nas obras públicas para frear o desemprego, deseñou un programa agrario para fomentar a produción e un plan de incentivación denatalidade.
Un estrito control social
O fascismo pretendeu controlar e dirixir a toda a sociedade a base de estimular a súa afiliación ao partido ou aos sindicatos fascistas. O control do fascismo incidiu na educación e o catolicismo foi declarado relixión oficial, prohibiuse o divorcio, a ensinanza relixiosa converteuse en obrigatoria e exaltouse o papel da maternidade e da familia. Os medios decomunicación ofrecían un papel propagandístico dos valores fascistas como intento de controlar a vida pública, as conciencias e as opinións do pobo italiano.
A REPUBLICA DE WEIMAR 1918-1933
A debilidade da república de WeimarA nova república non puido crear un sistema político estable. Nos seus primeiros anos fíxolles fronte aos intentos insurreccionais que desexaban rematar co réxime. En 1919...