as irmandadades da fala

A PROSA DO PRIMEIRO TERZO DO XX: AS IRMANDADES E O GRUPO NÓS.
No primeiro terzo do seculo XX ten lugar a consolidacion da narrativa galega. Un feito que a favoreceu foi a creación de editorias engalego. Os escritores que a cultivaron atópanse divididos en catro grupos. Por un lado, os continuadores do século XIX, quen empregaron as editorias fundadas polas Irmandades e outros sectoresgaleguistas para darse a coñecer. Destacan Francisca Herrera Garrido, Manuel García Barros, Gonzalo López Abente e Florencio Vaamonde Lores. Por outra banda temos os narradores das Irmandades. Coetáneos doGrupo Nós e onde destaca, entre outros, Xosé Lesta Meis con obras como Manecho o da Rúa e Estebo. Caracterizadas por un léxico rico e unha sintaxe sinxela nas que nos conta as súas experiencias davida, especialmente a de inmigrante de Cuba.
- Outro grupo a maiores destes dous é o Grupo Nós. Dentro del os escritores máis representativos son Vicente Risco, Otero Pedrayo e Castelao. Ambos presentanvarios rasgos en común. Son de procedencia social acomodada, cunha rigorosa formación intelectual e mesma evolución ideolóxica. Sintetizan o tradicionalismo e o pensamento progresista e liberal, etratan de influír no pensamento e nas actitudes da sociedade galega.
Vicente Risco presenta diferentes Xéneros. Un deles é a narrativa, onde sobresaen tres obras. Unha delas, Do caso que lle aconteceuao doutor Alveiros, é de carácter humorísico e ten como escenario o mundo de ultratumba. Outra é O lobo da xente, inspirada na tradición popular do lobishome, e a terceira, O porco de pé é unhanovela satírica e burlesca que ten a Don Celidonio como protagonista representando a clase burguesa. Tamén se dedicou ao ensaio. Mostras disto son as súas obras Teoría do nacionalismo galego eMitteleuropa.
Otero Pedrayo reflexa na súa obra narrativa a vida campesiña e fidalga no rural; podemos clasificala en: Novelas históticas-culturalistas; novelas e libros de contos histórico-realistas e...