Baldintzapen Klasikoa

BALDINTZAPEN KLASIKOA


Ivan Pavlov




Baldintzapen klasikoa ikaskuntza motarik sinpleenetako bat da eta lehena izan zen zientifikoki ikertzen. Ivan Petrovich Pavlov, (Ryazan, 1849koirailaren 14a – Leningrado, 1936ko otsailaren 27a) mediku, fisiologo eta psikologo errusiarra izan zen baldintzapen mota hau ikertu zuena.
Pavlov-ek medikuntza eta kimika ikasi zituen SanPetersburgoko unibertsitatean eta doktoratua bukatu eta gero, bere ikasketak Alemanian zabaldu zituan. 1904-an Fisiologia edo medikuntzaren Nobel saria jaso zuen baina baldintzatutako erreflexuaren legearenondorioz da ezaguna. Lege hau 1890 eta 1900 urteen artean garatu zuen eta hemen azalduko dugun baldintzapen klasikoa da.
E.B. Twimyer-ek, Pavlov-en laguntzailea zenak, esperimentuetanerabiltzen zituzten txakurrek janariaren aurrean listua jariatzen zutela ikusi zuen eta hori izan zen gerora Pavlov-ek garatuko zuen legearen hasiera puntua. Txakurrekin esperimentu bat egin zuen Pavlov-ekbaldintzapen klasikoa ikertzeko.
Esperimentuaren lehenengo pausu bezala, goseak zegoen txakur bati janaria aurkeztu zioten eta listu jarioa asko handitzen zela ikusi zuten. Gero, kanpaitxo batensoindua aurkeztu zioten txakurrari eta listu jarioa ez zela aldatzen ikusi zuten.
Bigarren pausu batean, janariarekin batera kanpaiatxoaren soindua aurkeztu zioten txakurreri. Prozesu hau behineta berriro errepikatu zuten eta azkenean, txakurrak janaria eta kanpaiaren soindoa asoziatu zituen. Azkeneko pausuan, txakurraren listu jarioa kanpaiaren soindua bakarrik entzunda handitzen zelaikusi zuten. Hau da, txakurrak janaria eta kanpaia asoziatu zituen eta azkenean kanpaia bakarrik aurkeztuta listua jariatzen zuen.




Esperimentuak irauten zuen denbora guztian zehar,begiraleak (Pavlov eta Twimyer, bere laguntzailea) ez zeuden txakurren gela berdinean. Hauek beste gela batean zeuden txakurren erreakzioak kristalezko lehio batetik begiratzen zituztelarik. Modu horretan,...