bandera roja trabalho

FILGUEIRAS GONZÁLEZ, NICOLÁS

David Priestland

Bandera Roja: Historia política y cultural del
Comunismo

Bandera Roja: Historia política y cultural del comunismo(Barcelona,ed. Crítica, 2010, 634
páxinas) é un libro do historiador inglés David Priestland, profesor en Oxford
especializado en diversos estudos da antiga Unión Soviética. Neste libro fai un recorrido
histórica entre 1789 e 1989,tratando os diversos feitos históricos acontecidos, dende a
revolución francesa ate a caída do muro de Berlín.
Nesta síntese, analízanse as contradiccións e formacións sociais do comunismo cunha
perspectiva obxetiva e finalidade, recordar o comunismo marxinado no neoliberalismo e
plantexar unha nova alternativa o sistema capitalista.
Trátase dunha obra densa en contenido e temática, de 12 capítulos,didáctica e cun
plantexamento do máis polémico e debatible como é o comunismo.
Dedicareime a analizar os 5 primeiros capítulos. As ideas máis destacables son a orixe
protocomunista na revolución francesa, o socialismo Científico, a instauración do
marxismo-leninismo e o desenrolo da URSS ate o frontepopularismo.
Orixe protocomunista na revolución francesa
A finais do século XVIII, produciuse arevolución francesa, a cal pretendía derrubar o
antigo réxime estamental. A pesar de ser unha revolución marcadamente burguesa, esta
foi impulsada polas clases populares, que co apoio da burguesía reivindicaban a súa
presencia política.
Este tercer estado luitou incansablemente contra os privilexiados e o tradicionalismo da
sociedade, propugnando a razón e unha renovación cultural. Nesta revolución, aprimeira
similitude o que hoxe chamamos comunismo foron os xacobinos, un sector redical que
propuña un modelo de partido con cidadáns unidos e influencia mundial.
A principal figura Jacobina foi Robespierre,o cal levou a un proxecto político o
pensamento Rousseano antiliberal e tecnócrata.
Durante a consolidación jacobina, tamén asumiu gran importancia os sans-culottes, os
cales foron obxeto dealianza de Robespierre e os seus, e tiveron en Babeuf o seu
principal impulsor.
Na toma do poder, os xacobinos non forón capaces de asentarse, e rematarón fracasando
tras anos de terror e represión nós chamados “ enemigos políticos”.

Neste contexto aparecen outros grandes pensadores coma Saint-Simon ou Fourier, os
cales despreciaban o pragmatismo na producción e reividincaban a creatividade e opracer.
Dando un paso adiante, no 1840 Wilhelm Weitling crearía a Liga dos Xustos, unha
organización republicana e cristiana colectivista. A estes sumánselles Fourier e a súa
teoria dos Falansterios autosuficientes, Proudhon e a súa sociedade descentralizada na
que os obreiros deciden como distribuir os bens, Cabet coa súa incidencia no control
gubernamental na economía e o idealismo de Owen.
Osocialismo científico
Perante este panorama aparecería a figura de Karl Marx, que xunto a Engels elaborarían
o socialismo científico e a crítica o socialismo utópico. O socialismo científico plantexa
unha teoría de cambio social e económico, a diferencia dos utópicos que pretendían unha
nova sociedade sen plantexamentos metodolóxicos e con intervención unicamente
política.
Para Marx, a libertadesignifica a liberación con respecto a outras persoas e cousas
materias, máis no seu tempo só miraba persoas esclavas de forzas alleas coma o
dinñeiro, o mercado ou a súa producción.
Marx puxo como suxeito político dese cambio o proletariado nacente no capitalismo; a
clase obreira alienada ideoloxicamente e do seu producto, adquirirá conciencia de clase, e
sinalando a burguesía coma enemigo tomara opoder mediante a vía insurreccional.
Marx tamén predeciu a lóxica expansiva do capitalismo, ou a creación paralela de miseria
no seu desenvolvemento.
Fundou a Primeira Internacional xunto con Engels, e nela compartiu experiencia co gran
pensador anarquista da época Bakunin. As dúas tendencias opostas na dictadura do
proletariado levarían a Internacional a súa fragmentación en 1876. O primer...