Czy matematyka opisuje świat

Czy matematyka opisuje świat?
Już od czasów starożytnych człowiek zmaga się z odwiecznym problemem - jak opisać świat i wszystkie zjawiska, które w nim zachodzą. Dzięki temu powstały np. języki,które umożliwiają nam komunikację z drugim człowiekiem, lecz one nie wystarczyły. Próbując nazwać i zrozumieć rozmaite zależności, jakie występują w naturze, ludzkość odkryła matematykę. Każdy z naskorzysta z jej dobrodziejstw na co dzień, wykonując proste operacje jak dodawanie czy odejmowanie, chcąc chociażby wyliczyć nowy metraż mieszkania. Jednak skomplikowane zjawiska wymagają dużo bardziejzłożonych działań i modeli matematycznych. Bo jak powiedział Galileusz – „Matematyka jest alfabetem, za pomocą którego Bóg opisał wszechświat” i to właśnie dzięki matematyce z chaosu wyłania sięuporządkowany obraz całości.
Zacznijmy więc od starożytności... A mianowicie pierwszym argumentem potwierdzającym tezę, iż matematyka opisuje świat jest antyczna definicja piękna oparta na harmonijnej proporcji.Współmierność, harmonia, proporcjonalność, symetria – rozumiane jako wyznaczniki piękna określiły na wieki jego kanony w tradycji Zachodu. Za ideał piękna uchodziła bowiem taka jednostka ludzka bądźrzeźba, której głowa siedem razy mieściła się w długości reszty ciała. Innym powszechnie wykorzystywanym już w antyku motywem matematycznym zaczerpniętym ze świata przyrody była złota proporcja, czylipodział odcinka na dwie części tak, by stosunek długości dłuższej z nich do krótszej był taki sam, jak całego odcinka do części dłuższej. Wiele złotych proporcji odnajdujemy w budowie fizycznejczłowieka. Dwie części całego ciała oddzielone linią pępka pozostają w "boskiej proporcji" np. wysokość głowy do górnej części tułowia. Najbardziej efektownym przejawem istnienia złotej proporcji w świeciezwierząt są zapewne muszle, których kształt układa się zgodnie z przebiegiem tzw. Spirali Fibonacciego, a także słonecznik, którego pestki ułożone są wzdłuż logarytmicznych krzywych biegnących...