Gregorio Ferro: Anunciación

GREGORIO FERRO Anunciación

Destinado aonovo retablo da Virxe da Soidade no trascoro da Catedral Compostelán. A iconografía deste retablo viña xa marcada poña pervivencia de devocións como a daNosa Señora Preñada (que con San Gabriel albergando nafornela simétrica conformaba o grupo da Anunciación) e o San Jorge, que tiña culto en dito lugar dende a Idade Media, mentres que a da Virxe daSoidade, aínda que de culto máisrecente, tiña un profundo arraigo entre os composteláns. A diferenza entre a vella iconografía e a nova é que esta tomaban o retomaban nova preeminencia, como consecuenciade opcións particulares, ou do empuxe devocional dos novos tempos, pero a renovación do retablo, permitía sobre todo a reordenar, dando un sentido lóxico e con un calado teolóxicomáis profundo que noretablo vello.
A escena da Anunciación instruía ao fiel no mellorcamiño para alcanzar a dita eterna, poisrecorda que Deus enxalza a quen se humilla e e lanza ao que se ensombrece.
O que máis chama aatención da Anunciación é a súa falta de monumentalidade. É como se Ferro se empeñara non so en manter, senón en afianzar o espírito do século XVIII, aínda no novoséculo. En realidade aquí temos aculminación do amaneiramento do estilo de Ferro, como consecuencia do seu constante interese por remitir máis o arte natural e polo seu carácter pusilánime na concepción e execuciónagora acrecentadopolavellez e o deterioro físico, ao que o propio Ferro aludía nasúa carta ao deán compostelán.
A Anunciación de Ferro é debedora dos cadros que Mengs realizara comesmo tema para o Palacio Real de Madride Viena. Ferro concibe unha escena unitaria entre a esfera terrestre e a celeste, na que os personaxes aparecen ligados a través da xesticulación. Pero Ferro taménsuprimiu o excesivo barroquismo dovoo do Deus Pai que tiña a obra Vienesa de Mengs e cambiou a pose cuatrocentista e arcaizante do arcanxo San Gabriel (efecto arcaizante que se incrementaba polo escenario coa súa representación de un...