Hahahaha

ISTORIJA

Jedna od osnovnih osobenosti drevne istorije Španije jeste nizanje migracionih talasa različitih naroda koji su dolazili da nastāne Iberijsko poluostrvo. Ono je, po svemu sudeći, bilo cilj mnogih drevnih naroda zbog poljoprivrednih i rudnih bogatstava koja su se u to vreme moglo naći na tim prostorima. Polovinom četvrtog milenijuma pre naše ere, grupe zemljoradnika sa Istokaosnivaju naselja duž sredozemne obale. Za njima slede hiljadu godina kasnije grupe rudara, takođe sa Istoka, koje se šire po poluostrvu i ostavljaju trag u vidu velikih kamenih grobova – zvanih megaliti – i. Najpoznatiji spomenici te kulture nalaze se u Andaluziji , u Pečini Menga (Antekvera).
Počev od 1.700 godine pre naše ere novi talasi migracije naroda sa Istoka stižu do Iberijskogpoluostrva i nastanjuju sadašnju provinciju Almerije. Stvaraju argarijsku kulturu ( cultura argárica) , prvu urbanu kulturu poluostrva i prvu koja obrađuje bronzu i srebro. Prvobitni starosedeoci Iberijskog poluostrva zovu se Iberi.
Još od početka prvog milenijuma pre naše ere grupe Kelta (tipično arijevskog naroda), koji poznaju obradu gvožđa, stižu do severnih krajeva poluostrva. Već oko 800.godine pre Hrista zauzimaju veći deo teritorije. Iz mešanja Kelta sa starosedeocima pojavila se nova etnička grupa Keltiberi koji su se podelili na razna plemena : Kantabrijce (cántabros), Asture (astures), Luzitance (lusitanos) po kojima su dobili ime i odgovarajući delovi teritorije. Keltiberi kao zemljoradnici, stočari i rudari razvijaju urbanizam i pružaju hrabro otpor carskim legijama Rima.Opsada grada Numansije čiji stanovnici izvrše kolektivno samoubistvo kako ne bi doživeli poniženje poraza predstavljaće za Španiju primer junačkog otpora pred rimskom invazijom.
U potrazi za rudnim bogatstvima kasnije stižu Feničani koji su osnovali nekoliko trgovačkih gradova duž obale, među kojima je najznačajniji bila luka Kadis ( Cádiz). Posle su stigli Grci, koji su osnovalinekolike gradove, među kojima Rosas, Ampurijas (Emporion) i Sagunt.
Feničani i Grci stigli su do Iberijskog poluostrva sa namerom da trguju i privučeni mogućnošću da na tlu današnje Španije dobiju kalaj koji im je bio neophodan za livenje bronze. Oba naroda nastanila su sredozemne obale i njihov uticaj nije dostizao unutrašnjost, niti sever poluostrva. Međutim, prisustvo Feničana i Grka biloje od odlučujućeg značaja za razvoj naroda na Iberijskom poluostrvu jer su oni doneli pismo, monetarnu privredu, trgovinu, različite manifestacije duhovne i materijalne kulture, nove poljoprivredne kulture i nove tehnike u poljoprivredi i rudarstvu. Feničani su u sukobu sa Grcima pozvali u pomoć Kartaginjane koji su pod vođstvom Hamilkara Barke zauzeli veći deo teritorije poluostvrva.Kartaginjani su na Iberijskom poluostrvu osnovali Ibicu i Kartagenu. Kontakti sa grčkim i punskim narodima na jugu i istoku omogućavaju stvaranje iberijske kulture koja se razlikuje od keltiberijske. Pobedom nad Grcima u pomorskoj bitci kod Alalije 535. godine pre n.e., Kartaginjani kontrolišu veći deo poluostrva i trgovačke pomorske puteve čime dolaze u sukob sa Rimom, u to doba novom silom u usponu naMediteranu. Ali dok su Hanibal Barka i Hasdrubal veštim sklapanjem saveza i ugovorima širili uticaj Kartagine na teritoriju čitavog poluostrva, Hanibal , Hazdrubalov naslednik, ispoljio je ambicije da taj uticaj pretvori u stvarnu vlast i preduzeo je niz ekspedicija i osvajanja gradova. Napadom na grad Sagunt, u to vreme saveznik Rima, 219. godine pre n.e. zapoćeo je Drugi punski rat koji je naodređen način obeležio sudbinu tadašnjeg sveta. Posle pobede rimskih legija Publije Scipion Afrikanac krenuo je u osvajanje poluostrva i uspostavio vladavinu Rima. Tako će ta oblast biti tokom šest vekova pod vlašću Rimske imperije.
Prvi istorijski zapisi u kojima se pominje Iberijsko poluostrvo odnose se na sukobe Feničana i Grka. Najstariji tragovi prisustva čoveka na Iberijskom...