Valentin Paz Andrade

Valentín Paz Andrade, nado no barrio pontevedrés de Léres o 23 de abril de 1898 e falecido en Vigo o 19 de maio de 1987, foi un xurista, economista, político, empresario, poeta e norxalistagaleguista. En 2012 adicaránselle o Día das Letras Galegas.
Foi fillo de Francisco Paz Cochón, concelleiro de Pontevedra, e Matilde Andrade Tojeiro, quen despois tiveron tres fillas máis; Carmen, Matilde eCastora. A súa nai finou teno os sete anos , suceso que marcaría a infancia de Valentín.




Actividade antes da guerra civil

Comezou a interesarse na literatura e na cultura de Galicia da mando seu tío, o poeta Xoán Bautista Andrade. Durante a súa etapa formativa iniciouse no movemento galeguista, da man de Castelao, e participa como orador na II Asemblea Nacionalista (1919) de Santiago deCompostela. Durante a Guerra de Marrocos foi enviado á fronte en 1921, destinado a Laucien (preto de Tetuán) e Xauén, formando parte do Rexemento Murcia de guarnición en Vigo, pero tivo que serevacuado por mor dunha infección intestinal e, tras un recoñecemento médico na Coruña, dado por inútil para o servizo militar. En xullo de 1924 foi detido pola publicación de dous artigos en Galicia, endefensa do porto de Vigo e a vía ferroviaria a Francia, polos que tivo que pagar unha multa e permanecer no cárcere quince días. Foi candidato ás Cortes Constituíntes de 1931, con Castelao e Cabanillas,pero non saíu elixido por escasa marxe. Volveu presentarse ás eleccións de febreiro de 1936, desta volta nas listas da Candidatura Republicana de Centro dePortela Valladares [16], pero tampoucoresultou elixido.


Guerra civil e posguerra

Foi desterrado a Verín . Este tempo no desterro fixo xurdir nel a necesidade de escribir poesía, e aí naceron moitos dos versos que logo formarían partede Sementeira do vento ou de Cen chaves de sombra. Durante o seu desterro coñeceu en San Lourenzo de Trives a Pilar Rodríguez de Prada, case que vinte e dous anos máis nova ca el, coa que casou...