A Praia Dos Afogados

A praia dos afogados






Autor: Domingo Villar (Vigo, 1971)
Editorial: Galaxia
Dedicatoria: Ao meu pai


Nunha praia de Panxón, na ría de Vigo, aparece o cadáver dun mariñeiro, Xusto Castelo, o Rubio, coas mans atadas cunha brida (correa) de plástico.

Os veciños falan dun suicidio, mais as primeiras investigacións amosan unha realidade diferente que levará o inspector LeoCaldas a mergullarse no ambiente mariñeiro da vila, nun universo onde o vento funga historias de naufraxios e de heroes que venceron o mar.












































































Afogar

1. Matar impedindo respirar, en particular somerxendo nun líquido
2. Dificultar seriamente arespiración, deixar sen alento
3. Facer cesar, matar
4. Morrer somerxido na auga, de maneira involuntaria
5. Sentir afogo, quedar sen alento

O inspector Leo Caldas foi en taxi ao hospital, subiu polas escaleiras a segunda planta e detívose na porta 211, entreabriuna e había un home cunha máscara verde que durmía na cama máis próxima á fiestra. A televisión estaba acendida, sen voz a a outra camaestaba baleira coas sabas dobradas sobre o colchón

Pechou a porta, Leo Caldas atopouse co seu pai que lle dixo: “Pensan que non paga a pena operalo”

Entraron no cuarto. O que estaba na cama era o seu tío Alberte, tiña unha agulla que vertía o contido de varios frascos no brazo e unha máscara de osíxeno

Desde a fiestra Leo contemplou as luces dos coches e como chovía na cidade de Vigo.

Otío de Leo Caldas tiña dor no peito. Sinalou a radio e o seu pais díxolle que escoitaba o seu programa, comunicábanse movendo os músculos do rostro sen necesidade de palabras.

Entrou un médico e preguntoulle a Alberte como ía, o palpou e díxolle que nun mes estaría novo

O tío Alberte pediulle ao seu irmán un último favor e preguntoulle: Conservas o teu libro de idiotas?

Díxolle que si.E o tío Alberte díxolle que apuntará a ese médico o doutor Escarpa

Cando saíu do hospital o inspector Leo Caldas acendeu un cigarro e o seu pai abriu o paraugas.

Leo non sabía que o seu pai tiña un libro de idiotas

O seu pai tiña os ollos vidrosos e Leo sorprendeuse porque nunca derramara unha bágoa cando el estaba presenta incluso cando morrera a súa nai

No aparcadoiro, antes deentrar no coche o seu pai díxolle que ía visitar ao día seguinte pola tarde ao tío Alberte

Leo Caldas pensou coller libre a maña na Comisaría e chegaría tarde a radio.

O seu pai invitouno a durmir na súa casa.




Rescaldo

1. Brasa pequena que se conserva entre a cinza despois de arder algo
2. Resto que queda dunha cousa, en especial dun sentimento

O pai de Leo Caldas despois damorte da súa muller visitaba a casa familiar onde a súa muller vivirá de nena.

A casa estaba en ruínas só a adega (bodega) resistira os anos de abandono, estaba afundida na terra para evitar cambios de temperatura, conservaba varias cubas, unha prensa de madeira, unha embotelladora e outras ferramentas.

Para o pai do inspector pasear pola leira era un bálsamo para o seu abatemento, un alivioque a cidade lle negaba.

No mes de outubro vendo madurar as uvas propúxose elaborar viño na vella adega. E comezou a cultivar una porción de terreo. Coa escusa de atender a viña os sábados e domingos pai e fillo madrugaban para desprazarse ata alí, a case 50 km. Nas vacacións de verán colocaron postes e fíos de arame que guiaban as cepas.

Os primeiros anos o pai de Leo Caldas vendeu viño agranel e tamén o repartiu entre os coñecidos

Investiu os seus aforros en mellorar a adega para poder embotellalo e vendelo etiquetado. Pronto recuperou o diñeiro investido e o seu viño tiña sona e vendía todas as colleitas.

Leo cando tivo idade para quedar só na casa deixou de acompañar ao seu pai. Cando marchou a universidade o pai abandonou o traballo en Vigo e instalouse na casa...